Osiemdziesiąte urodziny króla Konstantyna II

Niech żyje król!

Jego Królewska Mość król Greków Konstantyn II urodził się w podateńskiej posiadłości Psychiko 2 czerwca 1940 roku. Podobnie jak jego o półtora roku starsza siostra Zofia przyszedł na świat w salonie rezydencji należącej do ówczesnego następcy tronu xięcia Pawła i xiężnej Fryderyki (z domu xiężniczki hanowerskiej). Narodziny syna, drugiego w linii sukcesji tronu, uczczono iluminacją Akropolu i salwami wystrzeliwanymi na terenie całego kraju. Piętro niżej na wiadomości oczekiwali król Jerzy II i premier Jan Metaksas.

1 kwietnia 1947 r. jego ojciec wstąpił na tron jako król Paweł I. W tym czasie przyszły monarcha rozpoczął edukację, początkowo w szkole przygotowawczej, następnie zaś w Victoria College znajdującym się w egipskiej Alexandrii, słynnej szkole kształcącej członków wielu domów panujących, którą opuścił z opinią najlepszego na boisku. Xiążę był także uczniem greckiego Liceum Anavryta, później zaś odbył służbę wojskową we wszystkich rodzajach sił zbrojnych i zdobywał dalsze kwalifikacje w akademiach wojskowych, szkole broni specjalnych Sił Powietrznych NATO w Garmisch-Partenkirchen i na Uniwersytecie w Atenach (w zakresie prawa i nauk politycznych).

Po osiągnięciu pełnoletniości następca tronu złożył przysięgę na wierność królowi i narodowi greckiemu. Z tej okazji 2 czerwca 1958 r. jego ojciec skierował do niego przesłanie, w którym przypomniał, że panowanie nad okrytym chwałą, szlachetnym narodem jest pochodzącą od Boga świętą łaską, która wiąże się z honorem i wielką odpowiedzialnością, i zapowiedział, że od tego dnia Konstantyn będzie współpracować z królem na rzecz rozwoju i dobrobytu poddanych. Monarcha dał wyraz przekonaniu, że miłość jego następcy do narodu greckiego, który jeszcze nie osiągnął pełni swoich możliwości, będzie źródłem wielkiego szczęścia. Dlatego też zobowiązał syna, aby poświęcił życie, pracując na rzecz rozwoju, chwały oraz szczęścia kraju i wspierając konstytucyjne wolności narodu – nie ma ponad to ważniejszego zadania dla władcy, gdyż lepiej, aby król cierpiał, zachowując się przy tym z godnością greckiego żołnierza, którym jest, niż żeby cierpienie spadło na kraj i naród. Jako zwierzchnik sił zbrojnych miał również zadbać o podwładnych – strażników heroicznych i chwalebnych tradycyj, aby szanowani przez przyjaciół i budzący strach wśród wrogów, byli klejnotem dumy narodu. Król Paweł nakazał także synowi, aby był obrońcą i strażnikiem Cerkwi prawosławnej i czerpał siłę z miłości łączącej panującego i jego lud. Aby naprawiał krzywdy przebaczeniem, usuwał niezgodę jednością, zwalczał zwątpienie wiarą, a błędy prawdą. Monarcha modlił się także, żeby Bóg uczynił z jego następcy, opiekując się nim, narzędzie pokoju i pozwolił zdobyć Grekom chwałę w szlachetnych zmaganiach o rozwój cywilizacyjny.

W 1960 r. xiążę sięgnął po złoty medal olimpijski w żeglarstwie, który był pierwszym greckim złotym medalem w tej dyscyplinie od czasu letnich igrzysk olimpijskich w Sztokholmie. Był również znakomitym pływakiem i zdobył czarny pas w karate.

Konstantyn wstąpił na tron 6 marca 1964 r., gdy król Paweł I zmarł w Atenach. 18 września tego samego roku pojął za żonę Jej Królewską Wysokość xiężniczkę Annę Marię. Nadziejom wyrażanym przez jego ojca nie stało się zadość – 13 grudnia 1967 r., po paru latach narastającej niestabilności politycznej, rodzina królewska opuściła Grecję, zamieszkując w Rzymie, a następnie w Londynie. Z emigracji monarsza para powróciła po czterdziestu sześciu latach.

opracowanie: Adrian Nikiel