Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Aktualności » Jan Yeowell nie żyje

Jan Yeowell nie żyje

Requiescat in pace

25 września 2010 r. zmarł w wieku 92 lat, a 14 października został pochowany, Jan Leslie Wilhelm Yeowell, neo-jakobicki weteran i potomek „Stuartów Sobieskiego”, były członek Zielonych Koszul generała Jana O’Duffy’ego oraz Brygady Irlandzkiej walczącej po stronie karlistów podczas hiszpańskiej wojny domowej („Czwartej wojny karlistowskiej”), były francuski legionista, uczestnik Kampanii Norweskiej i bitwy o Narwik (1940), były chindita1, były główny sekretarz (1952-1970) i wice-przewodniczący Royal Stuart Society (Królewskiego Towarzystwa Stuartowskiego), kierownik w Ministerstwie Rolnictwa i Rybołóstwa, były zastępca przewodniczącego Anglo-Polish Society (Towarzystwa Angielsko-Polskiego), założyciel Blackmore Society (Towarzystwa Blackmore’a)2, wydawca biuletynu „Royinform” i periodyku „The True Jacobite”, odnowiciel nordyckiego kultu Odyna, historyk Music Halls w Londynie oraz aktywny Brat Sublime Society of Beefsteaks (Wzniosłego Towarzystwa Steków Wołowych) (z dewizą „Wołowina i wolność!”).

Dla tych, którzy znali go w jednym lub więcej jego wcieleń, żal będzie odejścia tak niezwykłej jednostki, kawalera-rojalisty XXI wieku i dżentelmena o skrajnie staromodnej kurtuazji, soczystym dowcipie i niestłamszonym humorze. Ci, którzy przyłączyli się do Królewskiego Towarzystwa Stuartowskiego w latach 50-tych i 60-tych XX wieku, przypomną sobie bojowego ducha sprawy legitymistycznej, zgodnie z którym RSS zachowało swój jednoznacznie jakobicki profil.

W ostatnich latach swojego życia Jan Yeowell był dżentelmeńskim towarzyszem pani Ireny Anders, wdowy po generale broni Władysławie Andersie3. Ponieważ Jan Yeowell nie zostawił bliskich krewnych, to pani Anders, jej córka i zięć oraz „wicehrabia”4 i „wicehrabina Buckhurst” (chrześniaczka Zmarłego) byli głównymi żałobnikami. Królewskie Towarzystwo Stuartowskie reprezentowali: „lord” Aylmer (przewodniczący), Tomasz FitzPatrick (główny sekretarz), Dawid Beatty „CMG” (były główny sekretarz), Hugh McPherson, Tomasz MacAskill i Stelios Rigopoulos.

Pogrzeb prowadzony był przez ks. kanonika Dawida Skeocha, kapelana generalnego Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu Świętego Łazarza z Jerozolimy (Wielki Baliwat i Przeorat Anglii i Walii), kapelana honorowego Królewskiego Towarzystwa Stuartowskiego. Lekcje czytali: chrześniaczka Jana Yeowella, Xenia „wicehrabina Buckhurst” (z domu Tołstoj-Miłosławska) i jeden z byłych towarzyszy broni Zmarłego, „brygadier” Antoni Hunter-Choat. Eulogia z wieloma odniesieniami do jakobickich poglądów Yeowella została wygłoszona przez hrabiego Mikołaja Tołstoja-Miłosławskiego, który przejął po Zmarłym stanowisko wice-przewodniczącego w Królewskim Towarzystwie Stuartowskim. Warto jeszcze zauważyć, że inicjatywą Jana Yeowella było postawienie tablicy pamiątkowej JKM Rupertowi (Robertowi I i IV) w Kaplicy Bawarskiej przy Warwick Street.

Tłumaczenie: Tomasz Wiśniewski, opracowanie: Adrian Nikiel

Na podstawie korespondencji p. Steliosa Rigopoulosa na jakobickiej liście dyskusyjnej.


1 Specjalny oddział brytyjskich wojsk kolonialnych w Indiach.

2 Ryszard Doddridge Blackmore – autor romansu historycznego „Lorna Doone”.

3 Naczelnym Wodzu Polskich Sił Zbrojnych i Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych, członku Rady Trzech (kolegialnego organu władzy Rzeczypospolitej Polskiej na wygnaniu).

4 W cudzysłowach tytuły nadane przez uzurpatorów hanowerskich.

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.