Powrót korony cesarskiej

Monarchie der Zukunft

Wspaniały prezent urodzinowy otrzyma miasto Schwäbisch Gmünd. Przed 850. rocznicą fundacji znaleźli się sponsorzy, którzy opłacili zrekonstruowanie korony cesarskiej, której oryginał spoczywa w Wiedniu. Kiedy w 1138 r. xiążę Henryk X Dumny został wygnany po śmierci swego teścia, cesarza Lotara von Süpplingenburg, insygnia cesarskie przypadły królowi Konradowi III. Rozpoczęły się stutrzydziestoletnie rządy dynastii Hohenstaufów. Pod panowaniem Konrada Schwäbisch Gmünd zostało założone jako najstarsze miasto Hohenstaufów. Obchody osiemsetpięćdziesięciolecia założenia tego ośrodka będą świętowane w przyszłym roku.

Z tej okazji miasto, nazywane Złotym i Srebrnym (ze względu na licznie osiadających tu jubilerów), otrzyma wspaniały podarek: dokładną rekonstrukcję tysiącletniej korony cesarskiej. Oryginał trzymany jest w Wiedniu pod niezwykle ścisłymi rygorami bezpieczeństwa. Dzięki prezentowi w Schwäbisch Gmünd znajdzie dla siebie drugi dom.

Korona, która ma powstać, będzie wyglądać dokładnie tak jak w czasach Hohenstaufów. Mistrzyni cechu kowalstwa w złocie i srebrze, Doryda Raymann-Nowak, jako prowadząca projekt ma do pomocy wykwalifikowaną drużynę, składającą się z mistrzyń złotnictwa: Annelore Baukus, Justyny Birkner i Brygidy Lipp. Wszystkie cztery składały egzamin mistrzowski właśnie w Schwäbisch Gmünd. W sprawach analizy technicznej wspomogą je projektanci Teodoryk i Maxymilian Raymannowie. O jak najwierniejsze odwzorowanie klejnotów zatroszczy się Alkie Osterland.

Wielkim wyzwaniem jest odtworzenie korony z użyciem średniowiecznych technik produkcji. Za stworzenie narzędzi odpowiada Edwin Lorenz. Projekt swą wiedzą wspierają prof. Hubert Herkommer oraz prof. Piotr Baukus. Będą oni opisywać sposób prowadzenia prac oraz zajmą się redakcją dokumentacji.

Ze swymi czterema szlachetnymi kamieniami i czterema złotymi płytami, jest ośmioboczna korona cesarska unikalnym świadectwem zakorzenienia królestw w teologii politycznej Starego Testamentu. Sama została stworzona w latach 961-967 dla cesarstwa Ottonów i symbolizuje Święte Cesarstwo Rzymskie jako odbicie niebiańskiej Jerozolimy, tej która nadejdzie po wydarzeniach Apokalipsy św. Jana.

Tłumaczenie: Mateusz Zbróg, opracowanie: Adrian Nikiel