Król Albert nie żyje

Requiescat in pace

W ciągu kilku miesięcy lud saski stracił dwóch prawowitych monarchów. 6 października 2012 r. zmarł w szpitalu w Monachium JKM Albert II, brat i następca zmarłego w lipcu króla Marii Emanuela¹. Podobnie jak jego brat, naśladując innych monarchów znajdujących się w analogicznej sytuacji i zmuszonych do emigracji, używał tytułu margrabiego Miśni. Po raz wtóry smutna wiadomość o śmierci osoby tak bliskiej Polakom dotarła do Polski z kilkudniowym opóźnieniem. O zgonie władcy poinformowała Konfederacja Spiska, której Zmarły był członkiem honorowym. Król Albert nie miał dzieci, obecnie przyszłość tronu Saxonii pozostaje kwestią sporną między różnymi przedstawicielami dynastii.

W ciągu ostatnich dwóch dekad działacze Organizacji Monarchistów Polskich trzykrotnie spotykali się z ówczesnym następcą tronu, który w Polsce odwiedzał m.in. Małopolskę, Warszawę i Wrocław.

Jego Królewska Mość urodził się 30 listopada 1934 r. w Bambergu, był czwartym dzieckiem i najmłodszym synem króla Fryderyka Krystiana i jego żony Elżbiety Heleny (z domu Thurn und Taxis). Do 1942 r. mieszkał z rodzicami w Szczodrem niedaleko Wrocławia. Młodość spędził w Austrii, gdzie uczęszczał do gimnazjum, maturę zdał w 1954 r. Następnie wraz z resztą rodziny zamieszkał w Monachium, gdzie studiował na Uniwersytecie Ludwika Maxymiliana (początkowo makroekonomię, później historię i etnografię). 13 lutego 1961 r. otrzymał tytuł doktora za pracę o reformie saskiego prawa handlowego za panowania króla Jana.

30 stycznia 1960 r. król Fryderyk Krystian, inni członkowie Domu Wettynów i przedstawiciele saskiej szlachty powołali towarzystwo naukowe o nazwie Studiengruppe für Sächsische Geschichte und Kultur eV. W tym czasie xiążę Albert badał historię swojej ojczyzny, w tym również relacje sasko-bawarskie. Był także członkiem stowarzyszeń kulturalnych, które zrzeszały przedstawicieli Niemiec środkowych.

W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych XX wieku komunistyczny reżim okupacyjny pozwolił xięciu na trzykrotne odwiedziny ojczyzny. Po kilkuletniej przerwie powrócił on do Drezna na początku 1990 r., a 22 stycznia wygłosił tam przemówienie poświęcone odbudowie Saxonii, zakończone słowami: Niech żyją Saxonia, Niemcy, Europa i zachodnia kultura chrześcijańska. Następnie próbował angażować się w demokratyczne życie polityczne, ostatecznie jednak skupił się na rewindykacji majątków utraconych przez Dom Wettynów.

W kwietniu 1980 r. xiążę Albert zawarł morganatyczny związek małżeński z pochodzącą z Polski p. Elmirą Henke. Uroczystości ślubne odbyły się w Monachium (ślub kościelny w kościele teatynów). Małżonkowie współpracowali przy badaniach naukowych.

12 października Jego Królewska Mość zostanie pochowany na katolickim Cmentarzu Polskim w Dreźnie. Wcześniej trumna ma być złożona w kościele dworskim pw. Świętej Trójcy.

¹ 13 marca zmarła w Monachium JKW Maria Anna, xiężna Gessaphe, siostra królów.