Król bez tronu. Nowa biografia Ludwika XX

J.B.

Wydarzeniem sezonu wydawniczego we Francji jest nowa biografia króla Francji i Nawarry de iure Ludwika XX – JKW Księcia Ludwika Andegaweńskiego (S.A.R. Louis-Alphonse-Gonzalve-Victor-Emmanuel-Marc de Bourbon, duc d’Anjou), zatytułowana: Louis XX, le Roi sans trône [„Ludwik XX, król bez tronu”].

To już trzecie dzieło poświęcone nadziei Francji królewskiej po książkach Thierry’ego Ardissona (Louis XX. Contre-enquête sur la monarchie, Gallimard, 1986, 1988²) i – hiszpańskojęzycznej – José Apezareny (Luis Alfonso de Borbón: un príncipe de la espera, Plaza & Janes, Barcelona 2007).

Autor książki, Daniel de Montplaisir (ur. 1955) opublikował już wcześniej La Monarchie (Le Cavalier bleu, 2003) i biografię Henryka V: Le comte de Chambord, dernier roi de France (Perrin, 2008). W ubiegłych latach wydawał się być raczej rojalistą sprzyjającym opcji «orleańskiej», ale obecnie stanął mocno na pozycjach legitymistycznych i jest jednym z dwu wiceprezesów założonego w listopadzie ubiegłego roku Instytutu Księcia Andegaweńskiego (Institut duc d’Anjou).

Warto zaznaczyć, że Daniel de Montplaisir jest również wysokim funkcjonariuszem publicznym. W przeszłości pełnił m.in. funkcje: sekretarza generalnego telewizji publicznej Antenne 2 (1982-88), dyrektora generalnego syndykatu codziennej prasy regionalnej (1988-92), radcy gabinetów N. Sarkozy’ego i E. Balladura (1993-95), wiceprezesa Radio France (1995-98), urzędnika biura podatkowego Zgromadzenia Narodowego (1999-2002), prezesa delegacji rządowej ds. telewizji cyfrowej (2003-05), a od 2006 jest radcą biura studiów ekonomicznych Zgromadzenia Narodowego.

Odnotowujemy ten fakt z należną mu uwagą, albowiem dotychczas sympatie monarchistyczne wysocy funkcjonariusze i politycy establishmentu republikańskiego ujawniali zazwyczaj dopiero po zakończeniu kariery politycznej a nie w trakcie jej trwania. Czyżby świadomość nieuleczalnego kryzysu reżimu republikańskiego (i rozkładu Francji, począwszy od upadku moralnego po cichą inwazję islamską, z czym Republika nie jest w stanie sobie poradzić) stawała się tak silna, że któryś z nich okaże się niezadługo „generałem Monkiem”?