Najpiękniejszy żłóbek

Rok Boży w liturgji i tradycji Kościoła świętego

W kościele Santa Maria in Ara Coeli w Rzymie znajdują się dwie bardzo cenne pamiątki: wizerunek Matki Boskiej, malowany przez św. Łukasza (tego samego świętego, który wymalował obraz Matki Boskiej Częstochowskiej), oraz posążek Dzieciątka Jezus, zwany Santo Bambino (Święte Dzieciątko), słynny cudami.

Figurkę tę – około 60 cm wysoką – wyrzeźbił pewien zakonnik w XVI wieku z drzewa oliwnego, które rosło w ogrodzie Oliwnym. Posążek spowity jest w białą atłasową sukienkę, obsypaną klejnotami.

Nabożeństwo wielkie, jakie Włosi mają do „Santo Bambino” manifestuje się przedewszystkiem w okresie Bożego Narodzenia. – Santo Bambino umieszczone jest od pierwszego dnia świąt w kaplicy, w której znajduje się żłóbek Pana Jezusa. W kaplicy tej zrobione jest wzniesienie, na które wchodzą kolejno małe dzieci włoskie, by wygłosić krótką przemowę na cześć Nowonarodzonego. Starsi wsłuchują się z zachwytem w te srebrne głosiki dzieci malutkich, które trzepocząc rączkami, opowiadają w kilku słowach o cudzie w Betleem.

Uroczystość ta dziecięca powtarza się codziennie od 2-giej popołudniu do wieczora i kończy się w dzień Trzech Króli. Wtedy to po nieszporach prałat w infule niesie w procesji Santo Bambino, staje na tarasie świątyni i błogosławi ludowi, zgromadzonemu na placu przed kościołem.

Rzymianie mają taką wiarę w cudowną moc Świętego Dzieciątka, że często w wypadku choroby dziecka sprowadzają Santo Bambino, które przywozi ksiądz w specjalnej paradnej karecie do domu chorego.

W czasie rewolucji w r. 1848, kiedy spalono wszystkie pojazdy papieskie, oszczędzono najpiękniejszy powóz, przeznaczając go dla Santo Bambino.