Narodzenie Najśw. Marji Panny (8 września)

Rok Boży w liturgji i tradycji Kościoła świętego

Już w piątym wieku otaczano czcią pamiątkę urodzin Matki Boskiej, w wieku zaś jedenastym obchodzono ją wszędzie w Kościele uroczyście. O dniu urodzin Marji Panny śpiewa Kościół: „Narodzenie Twoje, Bogarodzico Dziewico, radością napełnia świat cały; albowiem z ciebie wzeszło słońce sprawiedliwości, Chrystus, Bóg nasz, który zawstydził śmierć, i dał nam żywot wieczny” (Antyfona do „Magnifikat”). O tak! Zamieszkała między nami ta, do której z przejęciem wołamy: „Witaj królowo, Matko litości, nasza nadziejo, życia słodkości.” Radością upojeni, złóżmy powinszowania dziecięciu temu dla nieporównanej godności i chwały, które je w przyszłości czekają. Wiemy bowiem, jakie jest jego przeznaczenie, wiemy, że nad głową jego unosiła się korona nieocenionej wartości.

Wiemy bardzo dobrze, do jakich wyżyn Bóg wyniesie Marję, lecz wiemy także, pouczeni wiarą, czem ona jest już dzisiaj, w dniu narodzenia swego. Marja – to klejnot między wszystkiemi klejnotami stworzenia najcenniejszy, to arcydzieło, stworzone według przedwiecznych planów i zamysłów Mistrza niebieskiego. O gdybyśmy mogli zrozumieć i ocenić bezprzykładne bogactwo łask, jakie to wybrane dziecię ze sobą na świat przyniosło! Ogarnęłoby nas słodkie uczucie rozkoszy duchowej, rozpływalibyśmy się na widok rajskich zaiste wspaniałości. Daremnie czyhał zły duch, by jadem śmierci zatruć tę duszę wybraną; nie raziły w niej oka Bożego żadna plama, żadna skaza, żaden cień. „Nieskażona to ziemia, na którą wysłał Pan pełnię błogosławieństwa Swego”, powiada św. Brunon o zachwycającym tworze Boskiego Mistrza, o duszy Najśw. Marji Panny… Każda dusza zdobna w łaskę uświęcającą jest wprawdzie dziełem Bożem o cudnej piękności. Lecz, co nam święci i doktorowie Kościoła mówią o obfitości łask w duszy Marji, napełnia nas zdumieniem; uczą bowiem, że Najśw. Panienka zawsze, od samego początku, więcej posiadała łask, niż wszyscy aniołowie i święci Pańscy razem, posiadała pełnię łask. Alfons Liguory, święty doktor Kościoła i wielki czciciel Matki Boskiej, streszcza wszystkie jej przywileje łaski w jednem zdaniu: „Jeśli” – powiada – „Marja wybraną była na Matkę Bożą, to najzupełniej odpowiadało, że Bóg ozdobił ją od pierwszego momentu niezmiernemi łaskami, wyższemi od łask wszystkich aniołów i ludzi, ponieważ miara jej darów odpowiadać musiała ogromowi godności, do której ją Bóg wyniósł.”

Gdy więc z radością ducha obchodzimy dzień Najśw. Marji Panny, i hołd swój i powinszowania składamy u jej stóp, możemy z całem przekonaniem zawołać: „Zdrowaś Marjo, łaski pełna, Pan z Tobą; błogosławionaś Ty między niewiastami!”