Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Aktualności » JCW Fatma Neslişah Sultan Hazretleri nie żyje

Jej Cesarska Wysokość Fatma Neslişah Sultan Hazretleri nie żyje

Requiescat in pace

W nocy z 1 na 2 kwietnia 2012 r. w wyniku choroby serca zmarła w swojej rezydencji w stambulskiej dzielnicy Ortaköy Jej Cesarska Wysokość Fatma Neslişah Sultan Hazretleri, xiężniczka Imperium Osmańskiego i xiężna Egiptu (Devletlû İsmetlû Fatma Neslişah Sultan Aliyyetuş’şan Hazretleri). Miała 91 lat, aż do śmierci do jej znaków szczególnych należały hojność, piękno i elegancja.

Neslişah Sultan urodziła się 4 lutego 1921 r. w pałacu Nişantaşı. Jej rodzicami byli ICW xiążę Şehzade Ömer Faruk Efendi Hazretleri i xiężna Rukiye Sabiha Sultan Hazretleri. Była wnuczką sułtanów i kalifów Mehmeda VI i Abdülmecida II. W 1924 r. xiężniczka wraz z rodziną znalazła się na wygnaniu w Nicei. Kilkanaście lat później, po wypowiedzeniu przez Francję wojny Rzeszy Niemieckiej, znany z proniemieckich sympatyj xiążę Ömer Faruk Efendi opuścił Lazurowe Wybrzeże i zakupił willę w Maadi, bogatym przedmieściu Kairu. W tym samym czasie Abdülmecid II zaaranżował małżeństwo xiężniczki Neslişah z egipskim xięciem Muhammadem Abdel Moneim (synem ostatniego kedywa Egiptu), które zawarto 26 września 1940 r. W trakcie wojny członkowie rodziny znaleźli się w zarządzonym przez Brytyjczyków areszcie domowym.

Po wojnie doszło w Egipcie do zaskakującej zmiany: w lipcu 1952 król Egiptu i Sudanu Faruk I został obalony w wyniku puczu pułkownika Nasera i generała Nadżiba i pomówiony o korupcję i niegospodarność. Na tron wyniesiono Ahmeda Fuada (jako Fuada II), rocznego syna zdetronizowanego monarchy. Do czasu osiągnięcia pełnoletniości przez nowego władcę Muhammad Abdel Moneim miał pełnić obowiązki głowy państwa jako regent (samodzielnie od września, wcześniej znalazł się w składzie rady regencyjnej). Jego żona stała się w ten sposób Pierwszą Damą Egiptu pełniącą de facto obowiązki królowej. Angażowała się przede wszystkim w działalność charytatywną, reprezentowała też państwo podczas międzynarodowych i krajowych wydarzeń kulturalnych i sportowych.

Kiedy 18 czerwca 1953 r. generał Muhammad Nadżib ogłosił powstanie republiki, zaledwie dziesięciomiesięczny okres regencji dobiegł końca. Początkowo, inaczej niż stało się w latach dwudziestych w Turcji, członkowie Domu Osmanów mogli pozostać w Egipcie. Rewolucja, którą zapoczątkował lipcowy pucz w 1952 r., miała jednak swoją logikę, wielokrotnie już rozpoznaną podczas kolejnych rewolucyj pustoszących Europę. W 1954 r. z rywalizacji uzurpatorów wyszedł zwycięsko płk Gamal Abdel Naser, który na dalszych kilkanaście lat stał się dyktatorem prowadzącym kraj do socjalizmu. Kolejnym etapem walki z monarchią stało się aresztowanie xiążęcej pary, którą w 1957 r. oskarżono o przygotowywanie zamachu stanu. Liczne procesy nie dowiodły małżonkom jakichkolwiek zbrodni.

Xiężnej i jej mężowi udało się uratować życie, a następnie wyjechać do Francji. Ponieważ w 1951 r. uzurpatorzy od trzech dziesięcioleci panujący nad Turcją znieśli prawo wygnańcze w odniesieniu do kobiet z Domu Osmanów, ostatecznie emigranci powrócili do Stambułu, gdzie Muhammad Abdel Moneim zmarł w 1979 r.

Od śmierci JCW Dürrüşehvar Sultan (1914-2006) Neslişah Sultan uchodziła za najstarszą żyjącą xiężniczkę z rodziny panującej, a od 2009 r. była ostatnim członkiem dynastii urodzonym w czasie istnienia Imperium Osmańskiego. Wraz ze śmiercią Jej Cesarskiej Wysokości dobiegła końca epoka, którą naznaczyły wydarzenia i konsekwencje pierwszej wojny światowej, republikańskiej uzurpacji, wygnania członków dynastii i ich rozproszenia na kilku kontynentach.

3 kwietnia w meczecie Yildiz w intencji xiężnej odprawiono modlitwę za zmarłych. Miejscem jej wiecznego spoczynku jest cmentarz Aşiyan. Wraz z mężem dochowała się syna i córki oraz dwojga wnucząt.

tłumaczenie: R.T., Magdalena Marzec, opracowanie: Adrian Nikiel

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.