Niepokalane Poczęcie Najśw. Marji Panny (8 grudnia)

Rok Boży w liturgji i tradycji Kościoła świętego

Święto Niepokalanego Poczęcia Najśw. Marji Panny zajmuje pomiędzy świętami roku kościelnego o tyle wybitniejsze miejsce, że jest pierwszem większem świętem tegoż roku. Jest również jedynem świętem adwentu, owego poważnego czasu pokuty, duchowego odrodzenia i przygotowania na święta Bożego Narodzenia. Z tej uroczystości uczymy się najlepiej, jakiem powinno być owo przygotowanie. Czcząc Najśw. Dziewicę jako najgodniejszą Matkę Bożą, wolną nawet od najmniejszej skazy grzechowej, wskazuje Kościół święty, że chrześcijanie powinni przygotować drogi Panu, a czynią to, zachowując swe serca wolne od złego i wszelkich grzesznych skłonności i uświęcając je dla Boga. Wierny lud wita dzisiejsze święto piękną pieśnią:

Witaj, Święta i Poczęta Niepokalanie,
Maryjo, śliczna lilijo, nasze kochanie!

Najczystsza Panienka, będąc sama bez zmazy, wyprasza także swoim czcicielom czystość i niewinność serca. To też kończy się wspomniana pieśń uwielbieniem i prośbą do Najśw. Dziewicy:

Więc Cię sławiąc, błogosławiąc, Panno, prosimy:
Niech czystymi, niewinnymi zawsze będziemy.

Podstawą dzisiejszego święta jest prawda wiary, że „Najśw. Panna Marja na mocy osobnego przywileju, dzięki zasługom Jezusa Chrystusa, była wolną od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego”.

Święto Niepokalanego Poczęcia zajaśniało to w tym, to w owym kraju chrześcijańskim, aż powoli doszło do powszechnego uznania. Na Wschodzie obchodzono je już w piątym wieku, na zachodzie za czasów św. Ildefonsa z Toledo. Klemens IX polecił obchodzić to święto z oktawą. Sobór w Bazylei z roku 1439 wyjaśnił, że uroczystość tę obchodzi tak Kościół rzymski jak i inne Kościoły 8 grudnia. Kiedy w dniu 8 grudnia 1854 roku ogłosił papież uroczyście dogmat o Niepokalanem Poczęciu Najświętszej Marji Panny, święciła Najświętsza Dziewica w całym Kościele katolickim triumf, który pod względem radosnego udziału wiernych dorównał owemu, jaki święciła w czasie soboru w Efezie w roku 431, pod względem okazałości daleko go przewyższył. Tak i ubiegły wiek przyczynił się do spełnienia proroctwa wypowiedzianego w Magnificat: „Albowiem oto odtąd błogosławioną zwać mię będą wszystkie narody”.

Jako pierwsze święto Matki Boskiej w roku kościelnym przypomina uroczystość Niepokalanego Poczęcia pierwszą cześć, jaką okazywano Najśw. Dziewicy w Kościele chrześcijańskim. Dowodem tej czci są odnalezione zwłaszcza w ubiegłym wieku obrazy w katakumbach rzymskich. Katakumba Domityli sięga aż pierwszego wieku. Tam spoczywają relikwje świętych męczenników, współczesnych apostołom. W kaplicy tej katakumby, jak również w katakumbie św. Agnieszki i innych odnaleziono obrazy, przedstawiające Najśw. Marję Pannę w najróżniejszych chwilach jej życia: Marję samą, z wzniesionemi do modlitwy rękoma, albo z Dzieciątkiem Jezus na łonie, podającą to Dzieciątko Mędrcom ze Wschodu lub pasterzom dla oddania Mu czci. Wszystko to są dowody na to, że Matka Pana Jezusa jako Matka Boga od samego początku i założenia Kościoła odbierała słuszną i powinną cześć.