Nowy Ambasador Norwegii w Warszawie

Ambasada Królestwa Norwegii

Mamy przyjemność zawiadomić Państwa, że od 1 lutego br. funkcję Szefa Norweskiej Misji Dyplomatycznej w Polsce pełni J.E. Karsten Klepsvik. Poniżej wywiad z Ambasadorem Klepsvikiem oraz krótka nota biograficzna

— Panie Ambasadorze! Pracował Pan w ambasadach Norwegii w USA i na Filipinach. Jakie wrażenia wywiózł Pan z tych krajów?

— Wywiozłem bardzo dobre wyobrażenie o obu krajach, mimo iż bardzo różnią się od siebie. Filipiny to kraj rozwijający się, podczas gdy USA to jedno z najsilniejszych i najbogatszych państw na świecie. Jednakże Filipińczycy to prawdopodobnie najuprzejmiejszy i najmilszy naród pod słońcem, mogący także szczycić się bogatą historią i kulturą. Z kolei pobyt i praca w Stanach Zjednoczonych, będących jednym z supermocarstw, w czasie, gdy byłem raczej młodym dyplomatą, były dla mnie spełnieniem marzeń.

— Czy to obecna sytuacja Polski, jako ważnego kraju członkowskiego Unii Europejskiej, czy też raczej historia Polski skłoniły Pana do przyjazdu tutaj jako Ambasadora Norwegii?

— Powiedziałbym, że oba te czynniki. Poza tym, jak mówimy w Norwegii, nasze dwustronne stosunki z Polską rozwijają się prawdopodobnie najszybciej ze wszystkich, w bardzo pozytywnym kierunku zresztą.

— Czy i jakie miał Pan powiązania z Polską i Polakami, zanim objął Pan stanowisko w Warszawie?

— Można powiedzieć, że były to dość skromne kontakty, pomijając oczywiście moją wiedzę nt. fascynującej historii Polski. Jako rzecznik prasowy ówczesnego Ministra Spraw Zagranicznych Thorbjørna Jaglanda, miałem zaszczyt odwiedzić Polskę w 2001 roku. Spotkałem się wtedy z wieloma znaczącymi osobami.

— Miał Pan prawdopodobnie pewne wyobrażenie o Polsce i Polakach, ZANIM przyjechał Pan na misję do Warszawy. Jakie są Pana wrażenia po miesiącu kierowania Ambasadą: co okazało się prawdą, a co Pana zaskoczyło i jak bardzo?

— Jak Pani zapewne wie, w Norwegii obecnie są dziesiątki tysięcy Polaków. Miałem przyjemność spotkać się z wieloma z nich. Są to pracowici, godni zaufania i uczciwi ludzie, których darzę najwyższym szacunkiem. To wyobrażenie więc potwierdziło się. Natomiast to, co mnie najbardziej zdziwiło, to fakt, jak interesującym miastem jest Warszawa. Uderzyło mnie też piękno miast, które miałem możliwość dotąd odwiedzić.

— Które miejsca poza Warszawą miał Pan okazję odwiedzić podczas pierwszego miesiąca swej pracy u nas?

— Jak dotąd byłem w Gdańsku i Poznaniu (pociągiem) oraz odbyłem podróż samochodem z Niemiec do Warszawy.

— Jakie będą priorytety Ambasady pod Pana przywództwem?

— Przede wszystkim położymy nacisk na prowadzenie rosnącej współpracy dwustronnej między naszymi krajami, zarówno w dziedzinie polityki, gospodarki, jak i kultury, a także udzielanie pomocy tym uprawnionym osobom i instytucjom, które o taką pomoc proszą i jej potrzebują.

— Wiem, że jest Pan ekspertem w zakresie regionu polarnego, a także całego szeregu zagadnień związanych zarówno z Arktyką, jak i z Antarktydą. Będąc asystentką ds. kultury, nie mogę jednak nie zadać następującego pytania: jeśli chodzi o kulturę i sztukę, który gatunek jest Panu najbliższy lub cieszy się Pana największym zainteresowaniem?

— No cóż, jako Ambasador Norwegii w Polsce mam zaszczyt i obowiązek odpowiadać za wszystkie gatunki sztuki i kultury oraz za promocję norweskiej sztuki i kultury wśród szerokiego kręgu odbiorców w Polsce.

— Jaką ma Pan ulubioną formę spędzania wolnego czasu? Czy ma Pan jakieś pasje, a jeśli tak, to czy sądzi Pan, że będzie Pan mógł kontynuować je w Polsce?

— W wolnym czasie najchętniej żegluję, lubię także jeździć do mojej chaty w górach na narty itp. Mam nadzieję, że w Polsce będę dużo podróżował, zwłaszcza na pojezierza, gdzie może będę mógł trochę pożeglować?

— Dziękuję bardzo i życzę Panu sukcesów i zadowolenia w wypełnianiu swych obowiązków jako Szef Norweskiej Misji Dyplomatycznej w Polsce.

Wywiad przeprowadziła Aneta Wojnicka z Ambasady Norwegii