Król Paweł II: „Mój ojcze, to nie koniec”

Requiescat in pace

W trakcie nabożeństwa pogrzebowego króla Hellenów Konstantyna II, sprawowanego w ateńskiej katedrze Zwiastowania Matki Bożej, jego syn i następca, Jego Królewska Mość król Paweł II, wygłosił – po grecku i angielsku – poruszające przemówienie. W imieniu królowej wdowy, członków dynastii i poddanych, którzy pragnęli złożyć hołd monarsze, zwrócił się do Zmarłego, zapewniając, że będzie on żył w umysłach i sercach, tak jak dzieje się to w każdej greckiej rodzinie, gdy traci najdroższą i najcenniejszą osobę.

Najjaśniejszy Pan przypomniał zasługi poprzednika, który pozostał wierny wskazówkom otrzymanym od swojego ojca, króla Pawła I. Osiemnastoletni następca tronu, awansowany na stopień oficerski w chwalebnych greckich siłach zbrojnych, usłyszał wówczas: Poświęć swoje życie szczęściu Ojczyzny, bo jest to najszlachetniejsza, godna podziwu misja. Zawsze pamiętaj, że lepiej, aby cierpiał król, niż żeby cierpieli lud lub kraj. Jesteś stróżem i obrońcą swojego Kościoła. To zobowiązanie – zapewnił Paweł II – przeszło na kolejne pokolenia greckiej rodziny królewskiej.

Jego Królewska Mość przywołał następnie zwycięstwo odniesione przez ówczesnego następcy tronu, zdobywcę złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w 1960 roku. Dając dowód wytrzymałości w trakcie wymagających zmagań na morzu, królewicz i członkowie jego załogi uhonorowali nim ojczyznę i jej biało-niebieską flagę. Również po wstąpieniu na tron Konstantyn II angażował się w działania na rzecz młodzieży, edukacji i sportu. Zasiadał m.in. w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim i Światowej Federacji Żeglarskiej, a także współtworzył londyńskie Kolegium Greckie oraz międzynarodową sieć szkół Okrągły Plac. Jego wpływy w Międzynarodowym Komitetem Olimpijskim sprawiły, że w 2004 r. igrzyska olimpijskie odbyły się w Grecji.

Król Paweł II powściągliwie przypomniał okoliczności, w których rodzina królewska znalazła się na emigracji, podkreślając, że jego ojciec, nie będąc w stanie zapobiec działaniom uzurpatorów, opuścił rozdzierany konfliktami kraj, aby zapobiec przelewowi krwi. Mimo to dzięki łasce Bożej ostatnie tchnienie wydał w ojczyźnie, którą kochał ponad wszystko.

Dla zmarłego monarchy i jego żony podstawową wartością i fundamentem społeczeństwa była rodzina – wspólnie stworzyli dużą rodzinę, nierozerwalnie połączoną wzajemną miłością i obowiązkami wobec kraju. Ich potomkowie, którzy są przyszłością dynastii, pozostają w gotowości, by służyć Grecji. Moją siłą jest miłość do ludu – Najjaśniejszy Pan przypomniał, że tak brzmi dewiza rodziny królewskiej. Z tej miłości oraz miłości wszystkich Greków kraj czerpie siłę.

Tak jak ty, drogi Tato, zawsze kochamy Helladę i jej mieszkańców. Bezpiecznej podróży!

*****

16 stycznia 2023 r. nabożeństwo żałobne odprawił zwierzchnik Greckiej Cerkwi Prawosławnej Hieronim II, arcybiskup ateński, któremu towarzyszyli liczni biskupi. W ostatniej drodze towarzyszyli Zmarłemu członkowie rodzin panujących, przedstawiciele greckiego rządu i inne wybitnych osobistości. Zgodnie z zapowiedziami do katedry metropolitalnej przybyli m.in.: Jej Cesarska Mość cesarzowa Rosji, Ich Królewskie Mości król i królowa Belgii, król i królowa Niderlandów, król i królowa Serbii, król i królowa Szwecji, Jego Królewska Mość car Bułgarii, Ich Królewskie Mości królowa Danii i królowa Jordanii, Jego Królewska Wysokość wielki xiążę Luxemburga, Jaśnie Oświecony xiążę Monako, Jego Królewska Wysokość xiążę następca tronu Danii, Ich Królewskie Wysokości xiążę następca tronu Norwegii i jego żona oraz Jej Królewska Wysokość xiężna Sarvath z Jordanii.

opracowanie: Emilia Wróblewska i Adrian Nikiel