Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Aktualności » Wielki powrót bezcennej rzeźby Diany do Pałacu na Wyspie

Wielki powrót bezcennej rzeźby Diany do Pałacu na Wyspie

Muzeum Łazienki Królewskie

Marmurowe popiersie antycznej bogini Diany, zaginione podczas II wojny światowej, wróciło do Polski. Dzieło zostało zwrócone rządowi polskiemu w wyniku porozumienia zawartego z dotychczasowym posiadaczem, który wystawił obiekt na sprzedaż w domu aukcyjnym w Wiedniu. Odzyskana rzeźba będzie jednym z najcenniejszych zabytków zdobiących wnętrza Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich.

Popiersie antycznej bogini Diany przekazał do Muzeum Łazienki Królewskie podczas piątkowej uroczystości wicepremier, minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pan prof. dr hab. Piotr Gliński. Rzeźba autorstwa Jana Antoniego Houdona zaginęła w trakcie niemieckiej, narodowosocjalistycznej okupacji Polski w 1940 roku. Wraz z najcenniejszymi dziełami sztuki została wywieziona do Krakowa, gdzie mieściła się kwatera główna generalnego gubernatora Jana Franka.

Miejsce przechowywania popiersia pozostawało tajemnicą do czasu, kiedy w lipcu 2015 r. zostało zidentyfikowane przez panią Ewę Ziembińską z Muzeum Narodowego w Warszawie na aukcji dzieł sztuki w wiedeńskim domu aukcyjnym. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wystąpiło o jego zwrot do Polski. Odzyskanie dzieła było możliwe dzięki współpracy resortu kultury z Art Recovery Group, londyńską firmą specjalizującą się w odzyskiwaniu dzieł sztuki, działającą w tej sprawie w formule pro bono. Bezpośrednio zaangażowany w sprawę był pan Krzysztof Marinello, dyrektor generalny Art Recovery Group, jak również pan dr Hannes Hartung, partner zarządzający w kancelarii prawnej Themis Partners, oraz pan dr Andrzej Cwitkovits, który zapewnił obsługę prawną na gruncie austriackim. Sprawę udało się sfinalizować dzięki pomocy pana Artura Lorkowskiego, ambasadora RP w Austrii, oraz pracowników ambasady w Wiedniu, w szczególności konsula generalnego, pana Andrzeja Kaczorowskiego.

Popiersie Diany powstało w 1777 roku – przedstawia rzymską boginię łowów i księżyca, występującą w XVIII-wiecznej symbolice jako noc. Było jedną z najdroższych rzeźb zakupionych przez króla Stanisława Augusta i odnotowanych w inwentarzu Marcelego Bacciarellego z 1795 roku. Popiersie eksponowane w Sali Jadalnej Pałacu na Wyspie stanowiło część Królewskiej Kolekcji Rzeźby, która obok Galerii Obrazów i Grafiki była urzeczywistnieniem marzenia władcy o nowoczesnym muzeum publicznym.

*****

Jan Antoni Houdon (1741-1828) był rzeźbiarzem neoklasycystycznym. W wieku 20 lat zdobył Prix de Rome, prestiżową nagrodę, dzięki której jako młody artysta wyjechał do Rzymu, by studiować dzieła antycznych twórców. Przebywał tam 10 lat, doskonaląc umiejętności i pracując na zamówienie. Kiedy wrócił do Paryża, zaczął wystawiać swoje rzeźby na salonach, szybko zyskując uznanie. Wyspecjalizował się w rzeźbie portretowej. Stworzył popiersia wybitnych osobistości: polityków, naukowców oraz przedstawicieli arystokracji. Uwiecznił m.in. króla Ludwika XVI. Sława Houdona dotarła nawet za ocean.

Dzieła francuskiego rzeźbiarza cieszyły się tak dużą popularnością zapewne również dzięki sławie modeli. Zamawiano ich kopie w marmurze, brązie i gipsie. Marmurowe wersje były szczególnie popularne wśród europejskich władców, znajdowały się w posiadaniu cesarzowej Katarzyny II oraz na dworze francuskim.

Forma popiersia nawiązuje do sposobu przedstawiania osoby żyjącej jako antycznej bogini. Nie jest więc wykluczone, że Diana mogła być portretem ówcześnie żyjącej damy.

Istnieje kopia autorska popiersia Diany, która znajduje się w Narodowej Galerii Sztuki w Waszyngtonie. O niezwykłej popularności tej rzeźby świadczy również to, że wykonano liczne jej kopie oraz odlewy w gipsie i brązie.

popiersie Diany

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.