Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Aktualności » Serbia: Król powrócił do domu

Serbia: Król powrócił do domu

Niech żyje Dom Serbii!

Gdyby tytuł „smutnego króla” nie był już na stałe związany z belgijskim królem Baldwinem I, należałby do króla Piotra II Karadziordziewicza. Niewielu monarchów miało tak smutne życie jak on, a fraza Szekspira opisuje króla Piotra: „Uneasy lies the head that wears a crown”1. 22 stycznia 2013 r. spotkał go nareszcie zaszczyt, który był mu przez krótkie jego życie odmawiany.

Jego prochy uroczyście przywieziono do ojczyzny. Jego wnuk, JKW xiążę Alexander, towarzyszył doczesnym szczątkom w drodze ze Stanów Zjednoczonych do Serbii, gdzie spoczęły w królewskiej kaplicy w belgradzkiej dzielnicy Dedinje, dopóki ostatecznie nie zostaną przewiezione do królewskiego mauzoleum w Oplenac wiosną 2013 roku. Wtedy to zostanie pochowany człowiek, którego życie nie mogło być bardziej tragiczne.

Następca tronu, xiążę Piotr, miał 11 lat, gdy jego ojciec – król Alexander I, został zamordowany w 1934 roku w Marsylii przez macedońskiego zamachowca (który był opłacony przez chorwackich spiskowców). Trzyosobowa rada regencyjna pod kierownictwem xięcia Pawła, brata zamordowanego króla, zajęła się sprawami państwa w zastępstwie za niepełnoletniego króla Piotra. Gdy w marcu 1941 r. Hitler zażądał możliwości przemarszu w celu inwazji na Grecję, rada regencyjna była gotowa ulec żądaniom. Ludność zareagowała oburzeniem, wojsko dokonało puczu, a rada regencyjna ustąpiła z urzędu. Ledwie siedemnastoletni król Piotr II, który został uznany za pełnoletniego, próbował sprzeciwić się inwazji Wehrmachtu. 14 kwietnia 1941 r. musiał przedostać się do Aten, jednak również Grecja upadła, a władza królewska Jugosławii udała się na emigrację najpierw do Egiptu, a ostatecznie do Londynu. Tam w roku 1944 król poślubił xiężniczkę grecką Alexandrę. W 1945 r. w pokoju hotelowym w Londynie, uznanym za obszar exterytorialny Jugosławii, na świat przyszedł następca tronu – xiążę Alexander, obecnie głowa Domu królewskiego i de iure król Serbii. W walce o władzę nad Jugosławią rojalistyczni partyzanci ulegli komunistom Józefa Broza, zwanego „Tito”, który to proklamował „federacyjną republikę ludową”. Dla króla Piotra II rozpoczął się trudny czas emigracji, w trakcie której musiał żyć z datków serbskich emigrantów-rojalistów, ponieważ rodzina królewska w ogóle nie posiadała środków finansowych poza granicami Jugosławii. Pomoc znalazł w Stanach Zjednoczonych, lecz tam jego małżeństwo się rozpadło; xiążę Alexander został oddany pod opiekę swojej ciotki, xiężnej Małgorzaty Badeńskiej, a król Piotr II uwierzył, że pocieszenie odnajdzie w alkoholu. W 1970 r. po nieudanym przeszczepie wątroby zmarł w Denver w stanie Kolorado, mając zaledwie 47 lat.

Zakrawa na ironię losu fakt, iż to komunistyczna niegdyś agencja prasowa „Tanjug” rozpowszechniła w Internecie materiał filmowy z powrotu króla Piotra. Być może słuszna sprawa jednak zwycięży.

opracowanie: Andrzej Krzyk


1 „Henryk IV”, część 2.

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.