Większość Serbów za monarchią

Niech żyje Król Alexander!

W sondażu przeprowadzonym dla popularnej gazety „Blic”, większość, bo aż 64 procent, obywateli Serbii opowiedziała się za monarchią konstytucyjną. Wynik ten jest bardzo wymowny.

Zdaniem Duszana Kovačevića, członka Rady Koronnej w Belgradzie, poparcie dla monarchii jest w społeczeństwie znacznie większe niż się powszechnie przyznaje, mimo to jednak nie istnieje partia polityczna, która mogłaby dać temu wyraz. Wśród najgłośniejszych zwolenników przywrócenia monarchii konstytucyjnej jest Stowarzyszenie Królestwa Serbii. Liczy tysiące członków i ponad pięćdziesiąt oddziałów w całym kraju. Oprócz organizowania kampanij promujących ideę monarchii oraz wiążące się z nią korzyści, Stowarzyszenie wspiera także akcje humanitarne. Jego strona internetowa (http://www.kraljevinasrbija.com) głosi, iż monarchia konstytucyjna to jedyne – oparte zarówno na przeszłości, jak i przyszłości – realne rozwiązanie i bezpieczna droga do zbawienia Serbii.

Głową Serbskiego Domu Królewskiego jest powszechnie znany i szanowany JKM Alexander II. Jako gorliwy obrońca demokracji i praw człowieka¹ bardzo aktywnie wspierał swój naród w otrząśnięciu się po dekadach komunistycznej opresji. W latach 1989-2000 przewodził wielu konferencjom politycznym oraz utrzymywał stały kontakt z serbską opozycją demokratyczną, co przełożyło się na korzystny dla niej wynik wyborów we wrześniu 2000 r. Najjaśniejszy Pan niestrudzenie wspomaga proces współpracy i pojednania między partiami politycznymi.

– Nasz następca tronu przyniósł Serbii wiele szczęścia i pomyślności. Dzięki jego wysiłkom w sprowadzaniu inwestorów i – co ważniejsze – promocji piękna naszego kraju na świecie, Serbia odniosła niezwykłe korzyści. Jego żona, JKM Katarzyna, pomogła tysiącom Serbów oraz przyczyniła się do powszechnej poprawy zdrowia. Tego właśnie Serbia potrzebuje najbardziej – prawdziwego ojca i matki naszego kraju – mówi Zorika, młoda mieszkanka Belgradu.

opracowanie: Dawid Świonder i Adrian Nikiel

¹ Od Redakcji Portalu: Co z legitymistycznego punktu widzenia trudno uznać za powód do chwały…