Renowacja Pałacu w Wilanowie — film

Ambasada Królestwa Norwegii

W grudniu 2009 roku zakończono realizację projektu „Renowacja królewskiego zespołu pałacowo-ogrodowego w Wilanowie – etap II”, dofinansowanego ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Norweskiego. Ostatnio powstał film poświęcony projektowi.

Jego realizacja przyczyniła się do poprawy warunków konserwatorskich i technicznych oraz funkcjonalności Muzeum Pałacu w Wilanowie, jako obiektu kulturalno-turystycznego o wyjątkowym znaczeniu dla dziedzictwa narodowego. Zostały osiągnięte wszystkie cele i rezultaty, zakładane na etapie przygotowania wniosku aplikacyjnego.

Dzięki środkom z Mechanizmu Finansowego EOG przeprowadzono szereg prac badawczych, zabezpieczających i renowacyjnych w Pałacu w Wilanowie, jedynej w Polsce oryginalnej barokowej rezydencji królewskiej. Odnowiono dużą część elewacji barokowego pałacu wilanowskiego o łącznej powierzchni 9 993 m², zostało wykonanych 35 kopii cennych rzeźb i posągów z elewacji pałacu, 79 sal i komnat królewskich zostało rozpoznanych pod względem mikrobiologicznym, 3 821 m² powierzchni terenów rezydencji wilanowskiej przebadano pod względem archeologicznym.

Wybudowany został nowy obiekt — pawilon rzeźby, dzięki któremu ocalone zostały przed destrukcyjnym działaniem czynników atmosferycznych cenne osiemnastowieczne rzeźby z piaskowca gotlandzkiego, pamiętające czasy króla Jana III Sobieskiego.

Projekt wpisuje się w program „Trakt Królewski w Warszawie”, realizowany pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy, a także w ramy Strategii Rozwoju Narodowego Produktu Turystycznego m. st. Warszawy Trakt Królewski do roku 2013.

W ostatnim czasie powstał film na temat projektu oraz relacjonujący konferencję, która odbyła się w Muzeum w Wilanowie z okazji zakończenia projektu. Zachęcamy do jego obejrzenia.

Działania wchodzące w skład projektu:

1. Odrestaurowanie barokowych elewacji od strony ogrodu i Marconiówki.

Do najbardziej zagrożonych degradacją należały unikalne barokowe elewacje pałacu, datowane na XVII i pierwszą ćwierć XVIII w. oraz elewacje Łazienki Lubomirskiej tzw. Marconiówki, dobudowanej do południowego skrzydła pałacu w XVIII w.

Przeprowadzono prace konserwatorsko-restauratorskie przy elementach kamiennych, elementach wykonanych w narzucie, pozłotnictwie, polichromiach, sztukateriach, ozdobnych elementach metalowych.

2. Wybudowanie pawilonu dla ekspozycji i ochrony rzeźb attykowych

W ramach projektu przeprowadzono prace modernizacyjne, obejmujące zwiększenie powierzchni wystawowej Muzeum. Na tyłach stajni królewskiej wybudowano nowy pawilon dla stałej ekspozycji i ochrony rzeźb attykowych, które stały się atrakcją nowej pałacowej trasy turystycznej. Dotychczas rzeźby te stały na wysokości trzeciego piętra, a podziwiać je można było wyłącznie z poziomu pałacowego dziedzińca. Taki punkt widzenia nie pozwalał na szczegółowe zapoznanie się z ich pięknem i niepowtarzalnym kunsztem wykonania. Przeniesienie rzeźb pozwala na „osobiste” zapoznanie się z walorami siedemnastowiecznej sztuki kamieniarskiej, a jednocześnie same historyczne rzeźby zostały zabezpieczone przed szkodliwym oddziaływaniem czynników atmosferycznych i cywilizacyjnych.

3. Badania archeologiczne

Przedsięwzięcie objęło również kompleksowe rozpoznanie archeologiczne terenów należących do zespołu pałacowo-ogrodowego w Wilanowie. Dotychczasowy brak całościowych danych z zakresu archeologii stanowił duży problem z punktu widzenia prac modernizacyjno-rewitalizacyjnych muzeum. Rozpoznanie przyczyniło się do uzupełnienia dotychczasowej bazy naukowo-historycznej, wyjaśniającej genezę i historię rezydencji wilanowskiej.

4. Rozpoznanie warunków mikrobiologicznych

i stabilizacja parametrów klimatu wewnątrz Muzeum

Biorąc pod uwagę rozwój urbanistyczny Warszawy i wynikający z niego wzrost zanieczyszczeń, co w oczywisty sposób negatywnie odbiło się na środowisku mikrobiologicznym zabytkowej substancji pałacu, Muzeum postanowiło przeprowadzić działania polegające na rozpoznaniu warunków mikrobiologicznych i stabilizacji parametrów klimatu we wnętrzach Muzeum.

Uzyskane wyniki pozwoliły na przeprowadzenie i udoskonalenie podstawowego założenia w ochronie dóbr zabytkowych — zachowania zasad profilaktyki muzealnej oraz ustabilizowania parametrów klimatu we wnętrzach Muzeum. Systematyczne badania czystości mikrobiologicznej zbiorów stanowią niezbędną część w uzupełnianiu dokumentacji konserwatorskiej i badaniu wzajemnych korelacji środowiska biologicznego oraz fizycznego w Muzeum.

Całkowity koszt projektu wyniósł – 4.464.005 euro (17.809.149,98 PLN).

Kwota dofinansowania – 3.496.540 euro (85% kosztów kwalifikowanych).