Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Aktualności » Wniebowzięcie Najśw. Marji Panny: Nazwa święta

Wniebowzięcie Najśw. Marji Panny: Nazwa święta

Rok Boży w liturgji i tradycji Kościoła świętego

Pisarze kościelni różnie to święto nazywają. Spotykamy więc w starych kalendarzach takie nazwy, jak „odpoczynek Marji” „zaśnięcie”, „śmierć”, „dzień śmierci” i „wniebowzięcie”; ostatnia nazwa przyjęła się w Kościele na stałe. Marja bowiem za szczególną łaską Bożą została z duszą i ciałem do nieba wzięta, podczas gdy Chrystus Pan o własnej mocy do nieba wstąpił.

Od kiedy obchodzi Kościół to święto? Gdyby ktoś tak się zapytał, trzeba odpowiedzieć, że tego nie wiemy. Według starego martyrologjum obchodził Kościół zachodni osobno śmierć Najśw. Marji Panny 18 stycznia, a Wniebowzięcie 15 sierpnia, od szóstego jednakowoż wieku czci się obie pamiątki 15 sierpnia.

Wniebowzięcie Najśw. Marji Panny uchodzi za największe święto jej oraz za jedno z najważniejszych roku kościelnego, albowiem głosi największy triumf Przeczystej Dziewicy i jest chwalebnem zakończeniem wszystkich tajemnic jej przedziwnego żywota. Stąd też dzisiaj, według ogólnego prawa kościelnego, święto Wniebowzięcia jest jedynem świętem Matki Boskiej, które zachowało wigilję z postem, i które należy obchodzić jako dzień święty. (W Polsce świętujemy obowiązkowo również w święta Matki Boskiej: 8 grudnia, 2 lutego, miejscami 25 marca i 8 września.) Nadmienić przytem należy, że Wniebowzięcie N. M. P. nie jest jeszcze dogmatem wiary1. Jest ono jednak tak ogólnem i pewnem wierzeniem wszystkich, że szczególnie w ostatnich czasach biskupi i wierni całego Kościoła coraz natarczywiej domagają się, by Ojciec św. ogłosił je uroczyście jako dogmat. Zapowiedzią tego jest właśnie wyniesienie święta Wniebowzięcia do najwyższej godności.

Wniebowzięcie wyróżnia Najświętszą Pannę Marję z pośród wszystkich świętych. „I nic w tem dziwnego, skoro bowiem jej zasługi najbogatsze, jej boleści najcięższe, jej godność, jako Bogarodzicy, najwyższa, jej pokora, jako służebnicy Pańskiej, najgłębsza: słuszna również, by jej nagroda w niebie była większa. Jako Matka Odkupiciela uczestniczyła ona w Jego poniżeniu i boleści; sprawiedliwa zatem, by także miała cząstkę w Jego wywyższeniu i chwale. Jakoż wzięta z ciałem i duszą do nieba, odziana majestatem królewskim i wyniesiona ponad wszystkie stworzenia, tworzy ona – jak mówi św. Dionizy – odrębną hierarchję, najwyższą z pomiędzy wszystkich innych, a najpierwszą po Bogu, tak, że wyżej niej tylko Bóg, niżej wszystko prócz Boga” (Biskup Pelczar, kazanie o N. M. P. str. 210).

Za: Rok Boży w liturgji i tradycji Kościoła świętego z uwzględnieniem obrzędów i zwyczajów ludowych oraz literatury polskiej. Księga ku pouczeniu i zbudowaniu wiernych katolików. Opracowali: Ks. Ludwik Niedbał (Poznań), Ks. Edmund Klitsche (prob. w Pakości), Ks. Stefan Wullert (Malmö, Szwecja) i p. Helena Żółtowska (Poznań) pod redakcją Ks. Franciszka Marlewskiego w Poznaniu. Wydanie drugie. Wydawnictwo Św. Stanisława Sp. z o. odp., Katowice 1932, str. 398-399.

Nihil obstat: Poznań, dnia 24 października 1930. Ks. Dr. Steuer, Cenzor.

Imprimatur na wydanie drugie: Katowice, dnia 6 kwietnia 1932 r. (L. S.) Ks. Kasperlik, Wikarjusz Generalny. V. I. 120/32.

Od Redakcji Portalu Legitymistycznego: Zachowana została oryginalna pisownia.


1 Papież Pius XII ogłosił Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny dogmatem Kościoła 1 listopada 1950 roku w konstytucji apostolskiej Munificentissimus Deus – przypis redakcji Portalu Legitymistycznego.

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.