Xiążę Fryderyk Wilhelm von Hohenzollern nie żyje

Requiescat in pace

Szef Domu Hohenzollern-Sigmaringen zmarł w czwartek rano (16 września 2010 r.) w wieku 86 lat. W ostatnich chwilach towarzyszyli mu bliscy. Jako przemysłowiec przez dziesięciolecia prowadził rodzinne przedsiębiorstwo, obecnie zatrudniające około trzech tysięcy osób. Miejsce władcy Hohenzollern-Sigmaringen i głowy szwabskich Hohenzollernów zajmie teraz jego syn, xiążę Karol Fryderyk (ur. w 1952 r.). Pogrzeb odbędzie się 23 września o godz. 11.00 w kościele Hedinger przy pl. Karola Antoniego 8 w Sigmaringen, natomiast w poniedziałek i wtorek jest możliwość wpisania się do xięgi kondolencyjnej wyłożonej przy placu Karola Antoniego 2. Flagi na zamku zostały opuszczone do połowy masztu.

Jego Wysokość urodził się 3 lutego 1924 r. na zamku Umkirch pod Fryburgiem Bryzgowijskim, jako syn prawowitego władcy Xięstwa Hohenzollern-Sigmaringen, xięcia Fryderyka, i xiężnej Małgorzaty z Domu Wettynów¹. Dzieciństwo i młodość upłynęły mu we Fryburgu, gdzie uczęszczał do gimnazjum. W swoich wspomnieniach opisywał te czasy jako „beztroskie”. Dopiero w czasie wojny doszło do konfliktów z narodowosocjalistycznymi władzami Niemiec. We wrześniu 1944 roku rodzina została wygnana z zamku Hohenzollern, w którym musiała zrobić miejsce dla rządu Vichy. Jej członkowie zostali aresztowani przez gestapo i wywiezieni do zamku Wilflingen, gdzie przebywali prawie do końca wojny. Po ukończeniu studiów ekonomicznych we Fryburgu i Genewie oraz dwóch latach pracy w Banku Bazylejskim xiążę w 1950 r. przejął zarządzanie rodzinnym koncernem.

Wraz ze śmiercią ojca 6 lutego 1965 r. xiążę został szefem Domu. Prawdopodobnie jego największym osiągnięciem było uratowanie pod koniec lat siedemdziesiątych zagrożonej bankructwem huty Laucherthal — udało się to dzięki sprzedaniu najbardziej zadłużonych części spółki za 100 milionów marek. Współcześnie, z trzema tysiącami pracowników i 600 milionami euro rocznej sprzedaży, xiążęca spółka rozwinęła się do imponujących rozmiarów. Hohenzollernowie są również właścicielami m.in. ośrodka narciarskiego w Großen Arber w Lesie Bawarskim.

Po kilku zdrowotnych zapaściach i niemal całkowitej utracie wzroku xiążę żył na emeryturze w swojej wiejskiej posiadłości pod Sigmaringen. Po śmierci głowy rodziny prawowitym władcą został automatycznie Karol Fryderyk (17 lipca 2010 r. zawarł drugi, cywilny związek z Katarzyną de Zomer). Ten pięćdziesięcioośmiolatek już od lat przewodził rodzinnemu przedsiębiorstwu. Natomiast nowym następcą tronu jest Alexander, dwudziestotrzyletni syn nowego xięcia.

Silna więź xięcia z Kościołem katolickim wyrażała się nie tylko w stałym uczęszczaniu do świątyń. Nihil sine Deo (Nic bez Boga) – to dewiza jego rodu, dla którego ważne było, jak się żyje i co się czyni. 24 kwietnia, podczas tegorocznych obchodów dnia „hohenzollernowskiego” świętego – Fidelisa z Sigmaringen² – xiążę pojawił się publicznie, biorąc udział w nabożeństwie. Nawet swoją żonę, tragicznie zmarłą w 1996 r. xiężniczkę Małgorzatę zu Leiningen, xiążę poznał podczas pielgrzymki do Rzymu. Para pobrała się w roku 1951 i doczekała trzech synów.

Fryderyk Wilhelm nie pochodził z pruskiej linii Hohenzollernów (która w 1850 r. zaanektowała jego państwo), ale ze szwabskiej, rezydującej w Sigmaringen nad Dunajem. Do tej pory istnieją dwie linie tego rodu, rozdzielone w roku 1214. Hohenzollernowie zaliczani są do najważniejszych niemieckich domów panujących. Wywodzą się ze Szwabii, a dokładniej z zamku Bisingen koło Hechingen w powiecie Zollernalb (obecnie „Badenia-Wirtembergia”). Już w średniowieczu doszło do podziału rodu na kilka linii, z których część z czasem wymarła. Linia brandenbursko-pruska, wywodząca się z Frankonii, od roku 1701 jest pruską dynastią królewską. Z linii szwabskiej pochodzą królowie Rumunii.

opracowanie: Tomasz Wiśniewski i Adrian Nikiel

¹ Warto wspomnieć, że xiążęca para pobrała się w podwrocławskiej miejscowości Szczodre w 1920 r.

² Zamordowanego przez kalwińskich fanatyków w XVII w.