Xiężniczka Elżbieta nie żyje

Requiescat in pace

19 czerwca 2018 roku po długiej chorobie zmarła w ośrodku rehabilitacyjnym w Lyngby Jej Wysokość xiężniczka Elżbieta, jedyna córka i najstarsze z dzieci xięcia Knuta i xiężnej Karoliny Matyldy. Jej ojciec, brat i następca króla Danii Fryderyka IX, w 1953 r. został na podstawie wyników referendum konstytucyjnego odsunięty od tronu. Wydarzenia wiosny 1953 r. symbolizują ostateczny koniec duńskiej monarchii choćby ułomnie prawowitej, która legitymizm celu utraciła już w 1536 r. wraz z opowiedzeniem się króla Chrystiana III po stronie rewolucji protestanckiej, a po „zwycięstwie demokracji” zerwała z legitymizmem pochodzenia.

Jej Wysokość urodziła się 8 maja 1935 r. w Kopenhadze jako pierwsza z wnucząt króla Chrystiana X, jej przyjście na świat powitano salutem armatnim. Miała dwóch braci: JW xięcia Ingolfa (ur. w 1940, od 1968 r. Jego Excelencję hrabiego Ingolfa z Rosenborga) i xięcia Chrystiana (1942-2013, od 1971 r. JE hrabiego Chrystiana z Rosenborga). Obaj utracili prawa do tronu, zawierając małżeństwa bez zgody króla i Rady Państwa.

Po maturze przez rok studiowała w Lozannie, następnie w Kopenhadze, później kontynuując edukację w Skandynawskiej Akademii Projektowania Mody (Margrethe-Skolen). W latach 1956-2001 pracowała w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, także na placówkach zagranicznych – w Waszyngtonie i Genewie.

Xiężniczka nigdy nie wyszła za mąż, była związana z duńskim filmowcem Mikołajem Hermansenem (1919-1997), z którym mieszkała w Holte. Po śmierci Hermansena zamieszkała w pałacu Sorgenfri, w którym niegdyś spędziła dzieciństwo.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 25 czerwca w Lyngby, w tej samej świątyni, gdzie xiężniczka została ochrzczona (w lipcu 1935) i przystąpiła do konfirmacji (w maju 1950). Jej doczesne szczątki poddano kremacji, a prochy złożono na tamtejszym cmentarzu.

opracowanie: Adrian Nikiel