Deklaracja Zjednoczenia Monarchistów Polskich

Zjednoczenie Monarchistów Polskich

Siedem lat niepodległego bytu Polski nie spełniły nadziei, oczekiwanych przez cały Naród w chwili odbudowy Państwa. Zdawało się wówczas, że kraj nasz wyprzedzi inne na drodze odbudowy i szybko ugruntuje swą przyszłość. Stało się inaczej i dziś większe od innych mamy do pokonania trudności i na dotkliwsze cierpimy zawikłania.

Jak dawna Rzeczpospolita zbyt późno zrozumiała znaki nadchodzących czasów, zbyt późno dostrzegła na jakich podstawach dźwignęły się dokoła nowożytne organizmy państwowe, tak i Polska współczesna zdaje się nie wiedzieć, jak wkoło niej jeden naród za drugim budzi się z mrzonek, by wstąpić na drogę męskiego wysiłku i spoistego organizowania swych sił do światowego współzawodnictwa.

Demagogiczne poczynania jednych, a zgubna pobłażliwość innych zaćmiły tę niewątpliwą prawdę, że najżywotniejszy interes szerokich warstw narodu wymaga przedewszystkiem rozwagi i umiejętności w rządzeniu Państwem, że stosunkami gospodarczemi pieniężnemi władają jak w przyrodzie prawa nieugięte, któremi należy się skutecznie posługiwać, lecz nie łamać, że wreszcie naród nowożytny jest skomplikowanym organizmem, który lada nieopatrzność przyprawić może o kalectwo.

To też stan obecny jest naturalnem następstwem popełnionych błędów, a coraz ogólniejszą staje się świadomość, że tak dalej być nie może, że z fałszywej drogi należy zawrócić, że nie wystarcza poprawić tego lub owego szczegółu, lecz trzeba zmienić cały dotychczasowy system rządów.

Zarówno jak wiele innych państw zagrożonych w swym prawidłowym rozwoju wśród kataklizmów, wywołanych wielką wojną, Polska pod względem ustrojowym cierpi na dwie choroby:

1) na wybujałość władzy ustawodawczej w stosunku do wykonawczej i wynikająca stąd chaotyczność ustanawianych praw¹;

2) na brak czynnika zwierzchniego o niezawisłym i trwałym tytule prawnym.

Ten właśnie czynnik dziedziczna Władza Królewska, może jedynie w zakresie prawno-politycznym nadać ustrojowi Państwa niezbędną stałość wśród zmienności warunków, w jakich odbywa się rozwój każdego pokolenia, oraz ugruntować w świadomości prawnej obywateli poczucie władzy u rządzących, a służby dla Narodu i Państwa u rządzonych, t. zn. zasady autorytetu wogóle.

Zmiana ustroju republikańskiego na monarchistyczny w Polsce powinna być przeprowadzona w sposób legalny. Ustawa Konstytucyjna z dnia 17-go marca 1921 roku przewiduje możliwość zmiany wogóle już w drugim z rzędu Sejmie, a nawet przepisuje obowiązkową rewizję Konstytucji co 25 lat.

Lecz jednym więcej zawodem skończyć by się musiało lekkomyślne wprowadzenie tej wielkiej reformy bez należytego zabezpieczenia jej podstaw. Reforma monarchistyczna w Polsce może doprowadzić do trwałej organizacji Państwa jedynie przy uświadomieniu sobie przez ogół, zasadniczych warunków naprawy. Dotychczasowe bowiem ustawodawstwo wymaga pracy rewizyjnej nad wzmocnieniem stanowiska rodziny i zachwianego prawa własności, nad organizacją nowoczesnej obrony Państwa, planową politykę gospodarczą, zastosowaniem budżetu do realnych możliwości kraju, zerwaniem z ideologją walki klas, dostosowaniem do naszych warunków odpowiednio ukształtowanego prawodawstwa socjalnego, wolnością i pomnożeniem pracy i zmianą prawa wyborczego. Wreszcie Królestwo samo da się utrwalić jedynie, jako nowy wyraz odwiecznych związków Polski z Kościołem Katolickim. Tylko tak stać się może monarchja symbolem a zarazem potężnym środkiem ugruntowania państwowego bytu i narodowej przyszłości Polski.

Kraj czuje potrzebę silnej i niewzruszalnej władzy wykonawczej, niezależnej od chwiejnych ugrupowań i sytuacyj parlamentarnych, zatem zdolnej do nadania trwałości i ciągłości polityce Państwa, oraz zapewniającej nietykalność zasadom prawa i ładu, poszanowania religijnych i narodowych tradycyj.

Stąd w Polsce budzi się ruch za Władzą Królewską i związane z nią gorące nadzieje i oczekiwania.

W myśl zasad powyższych Rada Naczelna Zjednoczenia Monarchistów, składając dzisiaj tę przedwstępną deklarację, przystąpi do opracowania i ogłoszenia programu ustroju monarchistycznego, nawiązując go do tradycji Konstytucji 3-go Maja i do realnych wymagań chwili obecnej.

Rada Naczelna
Zjednoczenia Monarchistów Polskich

Marzec 1926.

¹ Dziś jest inaczej: władza wykonawcza w prowincji polskiej Unii Europejskiej ma przewagę nad ustawodawczą, której zwykle dyktuje brzmienie praw. I tylko chaos jest jeszcze większy – przypis redakcji Portalu Legitymistycznego.