Stanowisko w sprawie pornografii

Klub Konserwatywny

Łódź, listopad 1990 r.

Pan Prokurator Wojewódzki
Województwa Łódzkiego
Dr Eugeniusz Andrzej Sindlewski

Szanowny Panie Prokuratorze!

Klub Konserwatywny w Łodzi przedstawia Panu swoje stanowisko w sprawie zagrożeń dla kulturalno-moralnego środowiska naszego Miasta i Województwa wywołanych masowym rozpowszechnianiem pornografii.

Stan faktyczny: zagrożenia

Od kilku lat Polskę zalewa przybierająca na sile fala pornografii. Na murach domów, na wystawach sklepowych, a nawet w środkach komunikacji miejskiej spotyka się pornograficzne plakaty, rysunki, fotografie. W kioskach „Ruchu” i w księgarniach sprzedawane są pornograficzne wydawnictwa i przedmioty. Otwierane są liczne tzw. „sex-shopy”.

Stan prawny

W państwach cywilizowanych od lat obowiązuje Międzynarodowa Konwencja w Sprawie Zwalczania Obiegu i Handlu Wydawnictwami Pornograficznymi, podpisana dnia 12 września 1923 r. w Genewie (tłumaczenie polskie: Dz. U. Rok 1927, nr 71, poz. 621).

Rzeczpospolita Polska przystąpiła do powyższej Konwencji ratyfikując ją w 1926 r. (Dz. U. Rok 1926, nr 93, poz. 537). W myśl Konwencji czynami karalnymi są:

1. „Sporządzanie lub przechowywanie pism, rysunków, rycin, malowideł, druków, wizerunków, afiszów, emblematów, fotografii, filmów kinematograficznych lub innych pornograficznych przedmiotów, w celu handlowania lub rozpowszechniania bądź publicznego ich wystawiania;
2. Wwóz, wywóz, przewóz bądź zlecenie wwozu, wywozu, przewozu lub puszczanie w obieg powyższych przedmiotów;
3. Handel, nawet nie publiczny, powyższymi przedmiotami i wszelkie transakcje nimi, rozpowszechnianie, wystawianie publiczne, zawodowe zajmowanie się lub wypożyczanie;
4. Ogłaszanie w celu karalnego ułatwienia obiegu lub handlu”.

W myśl orzecznictwa sądowego i nauki prawa ustawowy stan faktyczny powyższych przestępstw będzie wypełniony, gdy wystąpią równocześnie:

1. Rozpowszechnianie, czyli udostępnianie nieokreślonej z góry liczbie osób. Nie będzie zatem rozpowszechnianiem udostępnienie określonej z góry liczbie osób, z założeniem, że udostępnione przedmioty nie wyjdą poza krąg tych osób;
2. Obrażające poczucie wstydu przedstawianie czynności seksualnych w sposób sprzeczny z przyjętymi wzorcami zachowań seksualnych.

Natomiast nie mają charakteru pornograficznego przedmioty, które osiągając poziom wymogów estetycznych, jak rzeźba Wenus z Milo czy obraz Maneta „Olimpia”, stają się dziełami sztuki – jak również powielane reprodukcje tych dzieł.

Wykonując postanowienia Konwencji polski Kodeks Karny wprowadził w art. 214 karalność rozpowszechniania przedmiotów pornograficznych (Dz. U. Rok 1932, nr 60, poz. 571).

Obecnie obowiązujący tekst Kodeksu Karnego stanowi w art. 173: „§ 1. Kto rozpowszechnia pisma, druki, fotografie lub inne przedmioty mające charakter pornograficzny, podlega karze pozbawienia wolności do lat dwóch, ograniczenia wolności albo grzywny. § 2. Tej samej karze podlega, kto w celu rozpowszechniania takie pisma, druki, fotografie lub przedmioty sporządza, przechowuje, przenosi, przesyła lub przewozi” (Dz. U. Rok 1969, nr 13, poz. 91).

Nadto, Kodeks Wykroczeń stanowi w art. 141: „Kto w miejscu publicznym umieszcza nieprzyzwoite ogłoszenia, napis lub rysunek, albo używa słów nieprzyzwoitych, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny, albo karze nagany” (Dz. U. Rok 1971, nr 12, poz. 114).

Wnioski

„Zadaniem prokuratury jest strzeżenie praworządności oraz czuwanie nad ściganiem przestępstw” (art. 3 Ustawy o prokuraturze, rok 1990, nr 20, poz. 121).

Wyrażamy nadzieję, że Pan prokurator Wojewódzki przedsięweźmie wszystkie środki prawne, aby ograniczyć zalewającą nasze Miasto i Województwo falę propagandy pornograficznej.