Sturmpercht & Jaegerblut

ATW

Jaegerblut i Sturmpercht to niemieckie zespóły, które można przypisać do gatunku „alpine-folk”. Twórczość tych projektów jest mocno zakorzeniona w tradycji bawarskiej muzyki ludowej, wzbogaconej o wątki neofolkowe, militarno-industrialne i rockowe. Efektem są świeże, melodyjne i rytmiczne piosenki, oparte w dużej mierze o stare, ludowe baśnie, wierzenia i zwyczaje. Omawiam oba zespoły w jednym artykule, ponieważ są charakterystyczne dla tego nurtu muzycznego, a poza tym swego czasu nagrały wspólny album.

Jaegerblut powstał w roku 1996 z inicjatywy Juliusa Gospodarda i Antona Knilperta. Obecnie podstawowy jej skład to: Anton Knilpert, Geneviëve Pasquier, Giuseppe Tonal i Tikki Nagual. Nazwa zespołu odnosi się do niemieckiego filmu „Jaegerblut” z lat 50-tych.
W twórczości grupy stale przewijają się wątki zaczerpnięte z bogatego świata góralskich legend - opowieści o świętych, rycerzach, myśliwych, wiedźmach i tajemniczych stworach, osadzone w mroku bawarskich lasów.
Istotny jest także aspekt duchowy i rytualny. Zespół inspiruje się zarówno wierzeniami przedchrześcijańskimi, jak i religią katolicką, która przecież „ochrzciła” (schrystianizowała) wiele starszych rytów. Ten wątek religijny, mistyczny, pojawia się choćby w pięknej kompozycji „D'Resl vom Konnersreuth”, obrazującej smutnymi, a zarazem podniosłymi dźwiękami historię kontrowersyjnej niemieckiej stygmatyczki Teresy Neumann (1898-1962). W repertuarze Jaegerblut jest też utwór o św. Barbarze - "Sankt Barbara, Verloren Im Walde" oraz wykonanie austriackiej kolędy "Maria durch ein Dornwald ging". W roku 2004 ukazał się 7-calowy winyl, zawierający trzy utwory Jaegerblut oraz dwa Sturmpercht. Rok 2007 przyniósł album „1806-1896”. Zespół pojawiał się też kilkakrotnie na składankach, m.in. „Mia Runa”, „Orkus Compilation” i „Wilde Jaeger”.

Austriacki Sturmpercht pod dowództwem Maxa Prescha zadebiutował w roku 2003 siedmiocalowym winylem "Der Tanz des Tatzelwurms". Tytułowy utwór poświęcony jest tzw. "tatzelwurmom" ("robakom z pazurami") - legendarnym zwierzętom, które według góralskich opowieści spotykane są w Alpach.
Obecnie w Sturmpercht gra 6 osób, w tym m.in. Axel Frank, znany także z projektu Werkraum.
W roku 2004 ukazał się wspomniany split z Jaegerblut, później zespół wydał kilka pełnoczasowych albumów, m.in. "Stürm Ins Leben Wild Hinein!" (2004) i "A Wilde Zeit" (2007). Muzycy grają m.in. na skrzypcach, bębnach, gitarach i akordeonie, tworząc dźwięki mocno inspirowane neofolkiem, muzyką klasyczną, a przede wszystkim - rodzimym folklorem. Ten folklor wyraża się także poprzez ozdobne, ludowe stroje, w których Sturmpercht prezentuje się na scenie.
Muzyka zespołu jest bardzo zróżnicowana - niekiedy posępna, tajemnicza i eksponująca mroczną stronę alpejskich legend, kiedy indziej zaś radosna i taneczna. Jeden z polskich recenzentów tak oddał nastrój krótkiego albumu "Der Marsch der Wampelerreiter": Słuchając tej płytki nietrudno wyobrazić sobie bawarską imprezę pełną mięsiwa, lejącego się strumieniami piwa i rumianych dziewoj (...). To prosta muzyka, troche przaśna, ale za to szczera i emanująca pozytywną energią. Myślę, że ten opis trafnie oddaje klimat kreowany przez austriacki zespół.

Twórczość Jaegerblut, Sturmpercht i pokrewnych grup (jak Waldteufel) często łączona jest ze sceną neofolk, choć odbiega od schematów typowych dla tego gatunku. Na pewno to wciąż pewna „świeża krew”, coś oryginalnego i w twórczy sposób odwołującego się do korzeni Europy.

ATW

Sturmpercht...

Ciąg dalszy...