Janus
Wielebny ATW

Janus to nazwa legendarnej i w zasadzie pionierskiej kapeli włoskiej sceny "musica alternativa", związanej z ruchem narodowo-rewolucyjnym czy też "post-faszystowskim". Sześcioletni czas istnienia zespołu (1975 - 1981) zawiera się w tzw. "anni di piombo" (latach ołowiu) - niezwykle ważnym dla współczesnej historii Włoch okresie rozkwitu przemocy politycznej, zamieszek ulicznych i zamachów bombowych. Wtedy to młodzi aktywiści MSI (Włoskiego Ruchu Społecznego) i innych, mniejszych (ale często bardziej radykalnych) ugrupowań nacjonalistycznych ścierali się z rządowymi siłami porządku oraz partiami lewicowymi. Ten "czas burzy i naporu" (a także wielkich marzeń i zawiedzionych nadziei...) dobrze podsumowany jest w piosence i wideoklipie grupy Varunna: http://www.youtube.com/watch?v=W7bGEUPDcm8.
Wracając do Janus - kapela ta powstała (początkowo pod nazwą Janum) w roku 1975 z inicjatywy bębniarza Mario Ladicha i gitarzysty-wokalisty Fabio Torriero. Panowie ci udzielali się także w zespole Nuevo Canto Populare, który również miał polityczne teksty, a oficjalny album "La Nostra Alba" wydał w roku 1976.



W roku 1976 Janus zadebiutował (jeszcze jako Janum) singlem, zawierającym dwa utwory: "Tempo di vittoria" oraz "Rivoluzione". Rok 1977 przyniósł kolejny materiał EP (znany jako "European Rock Ensemble"), zawierający 5 utworów. W 1978 ukazał się materiał "Al Maestrale" - album trwający blisko pół godziny i zawierający 9 utworów: "An Dro", "Al Maestrale", "Trotto", "Il Ritorno Del Cavaliere Nero", "Il Fuocco E La Spada", "Neapolis", "Manifestazione Non Autorizzata", "King of the Faires" i "Tempo di Vittoria". Była to urozmaicona muzyka, wpływy rocka i popu przeplatały się w niej z elementami folkowymi (znaczonymi m.in. przez bardzo ciekawe partie fletu). W niektórych utworach zespół grał ostro i zadziornie, w innych zaś lekko i melodyjnie. Co istotne, Janus - choć odwoływał się do nacjonalizmu - nie wynikał w żaden sposób z tzw. sceny "Rock Against Communism", która zresztą powstała dopiero kilka lat później w Wielkiej Brytanii i skupiała przede wszystkim NS-skinheadów, wywodzących się z punk-rocka (vide Skrewdriver, Brutal Attack). Janus miał inne korzenie, a także odmienną formę i w gruncie rzeczy także przekaz.
Planowany drugi album nie ukazał się, pozostały po nim jedynie dwa utwory instrumentalne (czy właściwie: dwie części kompozycji "Pescatore di sogni"). Materiał ten wyszedł na singlu w roku 1980. Rok później grupa rozwiązała się, a dopiero w latach 90-tych ukazały się reedycje ich nagrań, w szczególności "Al Maestrale". W 1997 roku wyszła także na kasecie składanka "Tributo a Janus", gdzie w hołdzie legendarnej grupie zagrały kapele Hyperborea, Sopra Le Rovine, Hobbit, ADL 122, Londinium SPQR, Terre Di Mezzo, Malabestia, Intolleranza, Corona Ferrea, Isola Bianca i Antica Tradizione.
Jeden z gitarzystów Janus, Stefano Recchioni, zginął w roku 1978 podczas ulicznych zamieszek.


Prokonsul ATW

Janus...
Ciąg dalszy...





BIBLIOGRAFIA:

http://www.italianprog.com/a_janus.htm - informacja o zespole w języku angielskim
http://it.wikipedia.org/wiki/Janus_(gruppo_musicale) - Janus we włoskiej Wikipedii

10