|
|
Jesień
Guillaume Apollinaire
Oddalają się wolno w mgle wieśniak kulawy
I woł jego roboczy w gęstą mgłę jesieni
Co kryje wioski ludzi i biedne ich sprawy
Idąc w mgłę przywiązaną spojrzeniem do ziemi
Wieśniak nucił piosenkę o swej miłości
Że utracił ktoś serce pierścionek i wiarę
Jesień jesień sprawiła śmierć lata radości
Powoli w mgłę odchodzą dwie postaci szare
|
|
...
,!,?,!,?,!,?,...
|
|
|
|
|