Jesteś tutaj: Multimedia » Miscellanea » Człowiek z duszą lwa – Dietrich von Hildebrand

Człowiek z duszą lwa

Adam Wątroba

Dytryk von Hildebrand to bardzo ważna postać XX wieku. Jego Świątobliwość Pius XII nieoficjalnie określił profesora Hildebranda dwudziestowiecznym doktorem Kościoła. Kard. Ratzinger, w przedmowie do napisanej przez żonę Dytryka biograficznej książki Dusza lwa, stwierdza: (…) osobiście jestem przekonany, że gdy kiedyś w przyszłości zostanie napisana intelektualna historia Kościoła katolickiego dwudziestego wieku, Dietrich von Hildebrand będzie uznany za jedną z najwybitniejszych postaci naszych czasów1.

Ten wybitny filozof i teolog katolicki urodził się w 1889 roku we Florencji, w rodzinie protestanckiej (zm. w 1977 w Nowym Jorku). Był uczniem Edmunda Husserla, Adolfa Reinacha oraz Maxa Schelera, pod którego wpływem w wieku 25 lat nawrócił się na katolicyzm. Wykładał na uniwersytetach w Monachium, Wiedniu, Tuluzie i Fordham w USA.

Uznany przez narodowych socjalistów za wroga numer jeden, czterokrotnie musiał przed nimi uciekać do innych krajów.

W polskim przekładzie ukazały się m.in. jego następujące książki: Małżeństwo, Przemienienie w Chrystusie, Serce, Etyka chrześcijańska, Kult idoli i kult Boga, Istota miłości oraz dwie ważne pozycje o tematyce teologicznej: Koń trojański w mieście Boga i Spustoszona winnica, w których profesor piętnuje liberalno-modernistyczne myślenie, które w XX wieku wdarło się do Kościoła.

Na uwagę zasługuje też cytowana już przeze mnie Dusza lwa, dzieło żony profesora, które w przepiękny sposób przedstawia dramatyczne życie von Hildebranda na przestrzeni lat 1889-1940.

Aby zachęcić Szanownych Czytelników do zapoznania się z dorobkiem Dytryka von Hildebranda, zapraszam do obejrzenia krótkiego clipu — prezentacji poświęconej profesorowi, w której przedstawiam szczyptę jego wartych przemyślenia wypowiedzi:


1 A. von Hildebrand, Dusza lwa, wyd. Fronda Apostolicum, Warszawa — Ząbki 2008, str. 11

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.