Międzynarodowy Festiwal Kryminału 2015

Koniec maja 2015 roku upłynął we Wrocławiu pod znakiem kolejnej edycji Międzynarodowego Festiwalu Kryminału. Tym razem gościem z Północy był wybitny szwedzki pisarz, pan Håkan Nesser, który podczas uroczystej gali odebrał Honorową Nagrodę Wielkiego Kalibru, a wcześniej spotkał się z miłośnikami kryminałów w Mediatece. Liczne wydarzenia festiwalowe ogniskowały się na twórczości Agaty Christie, postaci niewątpliwie zapisanej w historii ruchu zachowawczego. Pisarce i jej dziełom poświęcona została część konferencji naukowej w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego – w tym roku minęła 125. rocznica jej urodzin. Nie zabrakło też „elementu ludycznego” w formie przepełnionego humorem starcia literackiego znanych polskich pisarzy.

Dla Czytelników Portalu Legitymistycznego ponownie nagraliśmy wybrane wydarzenia. Zapraszamy do zapoznania się z nagraniami:

Konferencja naukowa

Detektywi, zbrodniarze i tajemnica zamkniętego pokoju, czyli na tropie topiki kryminału

odbyła się w Instytucie Filologii Polskiej między 27 i 30 maja

Sesja I – 27 maja

Joanna Kokot (UWM) – Agatha Christie i zasada fair play

Violetta Wróblewska (UMK) – Teatralizacja zbrodni w kryminałach Agathy Christie

Anna Gemra (UWr) – 9.00 śniadanie, 9.30 zabić żonę, 9.45 tenis… Zabójcze umysły w utworach Agathy Christie

Dyskusja

Sesja II – 27 maja

Dariusz Brzostek (UMK) – Z wykopalisk… Archeologia jako „metoda śledcza” w powieści kryminalnej – przypadek Agathy Christie

Adam Mazurkiewicz (UŁ) – Hydra lernejska na angielskiej prowincji. Motyw plotki w twórczości Agathy Christie

Mariusz Kraska (UG) – W podróży. O pewnym motywie w powieściach Agathy Christie

Agnieszka Szurek (UW) – Topos ogrodu w powieściach Agathy Christie

Dyskusja

Sesja III – 28 maja

Jakub Z. Lichański (UW) – Powieść kryminalna/sensacyjna z perspektywy analizy loci. Propozycja badawcza

Dobrosława Wężowicz-Ziółkowska (UŚ) – Czego uczą kryminały albo zaczytany antropolog

Ewa Skwara (UAM) – Teatr zbrodni – antyczne instrumentarium teatralne na usługach kryminału

Dyskusja

Sesja V – 29 maja

Agnieszka Kruszyńska (UW) – Oszuści, bandyci, szpiedzy i łamanie prawa. Topika kryminału w powieściach Tadeusza Dołęgi-Mostowicza

Justyna Tuszyńska (UMK) – Depresja detektywa. Tematyzacja problematyki psychologicznej w szwedzkich

Magdalena Żmudziak (KUL) – Po nitce do kłębka Kazimierza Chłędowskiego, czyli polski Lecoq na tropie zbrodni

Dyskusja

27 maja pewne aspekty dzieł Agaty Christie stały się także przedmiotem wykładów wygłoszonych w Mediatece.

dr hab. Anna Gemra, prof. UWr – Dlaczego detektyw się nie żeni? Niebezpieczne związki w kryminałach Agathy Christie

dr hab. Violetta Wróblewska, prof. UMK – Niemi świadkowie zbrodni, czyli przedmioty w kryminałach Agathy Christie

29 maja w Pojedynku grafomanów starli się panowie Mariusz Czubaj i Zygmunt Miłoszewski. Zacytujmy p. Annę Rychlicką-Karbowską: Kolejnym punktem programu było wydarzenie, na które wielu czekało od roku! To właśnie rok temu, podczas wykładu „Polskie trupy eksportowe”, Zygmunt Miłoszewski oświadczył, że w programie kolejnego MFK znajdziemy wydarzenie niezwykłe, pojedynek grafomanów. Jak zapowiedział, tak się stało. Zygmunt Miłoszewski z wąsem i w koszulce „żonobijce”, stanął do walki z uzbrojonym w kaszkiet i ciemne okulary Mariuszem Czubajem.

Mankell może Panu buty czyścić. (Katarzyna Bonda)

30 maja był świętem miłośników Północy. Raz jeszcze oddajmy głos p. Annie Rychlickiej-Karbowskiej: Håkan Nesser wzbudził emocje wykraczające daleko poza te, jakie zwykle łączą pisarzy i ich czytelników. Szwed okazał się osobą otwartą, sympatyczną, z dużym poczuciem humoru i znajomością języka polskiego zdecydowanie wykraczającą poza standardowe „dzień dobry” i „dziękuję”. Flesze błyskały, miejsc siedzących zabrakło, tłumaczka uwijała się jak w ukropie. (…) Bez wątpienia, kto jeszcze książek Nessera nie czytał, ten po spotkaniu szybko to nadrobi.

Spotkanie z p. Nesserem obfitowało w niecodzienne sytuacje, za którymi stała cytowana wyżej pisarka, pani Katarzyna Bonda, głośnym śmiechem i licznymi komentarzami nadmiernie skupiająca na sobie uwagę publiczności. Kiedy prowadzący spotkanie pan Szymon Kloska użył terminu psychofanka, trudno było zorientować się, czy to okolicznościowy żart, celnie wymierzona złośliwość, czy zawoalowany apel o okiełznanie fanowskiego entuzjazmu… Na szczęście bohater spotkania emanował szwedzkim spokojem.