Korona Cierniowa Tyrolu

Tyrol był jednym z pierwszych poligonów, na których Rewolucja starła się z Kontrrewolucją. Na tym wczesnym etapie walka Tyrolczyków (podobnie jak wcześniejsza o kilka lat walka sanfedystów we Włoszech) miała w dużej mierze charakter „klasycznej” wojny obronnej, w której jeden naród czy też lud broni się przed wrogimi najeźdźcami zza granicy. W istocie jednak już wtedy widać było, że konflikt ten ma także głębszy wymiar – polityczny, ideowy, wreszcie religijny. Andrzej Hofer, dzielny wódz Tyrolczyków, nie był więc tylko „przywódcą szczepu”, który poprowadził lud przeciwko obcym – ale również postacią, którą umiejscowić można po określonej stronie starcia między Tradycją a agresywnym demoliberalizmem, w tym wypadku francuskim, w istocie zaś uniwersalnym. A zatem tyrolska epopeja była odcinkiem Kontrrewolucji, była reakcyjna w ścisłym tego słowa znaczeniu. Moglibyśmy rzec, że była trzecią Wandeą – po tej właściwej i po tej południowowłoskiej, sanfedystycznej.

Prezentujemy dziś Państwu dwa nawiązania do sagi o Andrzeju Hoferze i jego żołnierzach. Pierwszym jest pomnik znany jako Korona Cierniowa Tyrolu (Tiroler Dornenkrone). Symbolizuje podział Tyrolu po I wojnie światowej. Jako znak Korona była noszona przez Strzelców Alpejskich w Innsbrucku na paradach z okazji okrągłych rocznic związanych z Andrzejem Hoferem i wojną wyzwoleńczą Tyrolu 1809 roku przeciwko Napoleonowi Bonaparte. Republikańskie „władze” sprzeciwiły się jednak tej formie manifestowania wierności Austrii, więc Koronę ustawiono w Telfs na terenie zakładów Thöni.

Wspominając powstanie Tyrolczyków (opisane zresztą w wydanej niedawno przez Bratni Zew xiążce „Zapomniane powstanie” autorstwa Pawła Gulisano), możemy posłuchać przepięknej piosenki tyrolskiej formacji folkowej Psayrer: