Lotniska, lądowiska, przestrzeń powietrzna, maszyny i piloci we Wrocławiu w czasie II wojny światowej (sierpień 1939 – maj 1945)

Historia II wojny światowej wciąż obfituje w tajemnice – to dość banalne stwierdzenie dotyczy nie tylko wydarzeń zmieniających bieg dziejów, walki wywiadów czy ustaleń zapadających w trakcie ściśle tajnych narad, lecz również zagadnień mikrohistorycznych, interesujących przede wszystkim specjalistów, jak i takich, które doczekały się całkiem sporej literatury lub nawet obrosły w legendy. Potwierdzeniem tego stanu rzeczy stała się kolejna prelekcja wygłoszona w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego przez pana doktora Andrzeja Paściaka. 14 stycznia 2020 roku prelegent nad niektórymi tematami stawiał znaki zapytania, w przypadku innych – z sali odzywały się polemiczne głosy, każące raz jeszcze rozważyć sprawy uchodzące za wyjaśnione.

W roku 1939 Wrocław należał do VIII okręgu lotniczego. Z jego lotnisk startowały samoloty do ataku na Polskę: prawdopodobnie 223 bombowce oraz kilkadziesiąt myśliwców i samolotów transportowych, a także samoloty rozpoznawcze. Kilka lat później lotnictwo w ogromnym stopniu przesądziło o przebiegu oblężenia Twierdzy Wrocław. Pierwsze, niezrealizowane plany nalotów dywanowych na Wrocław pochodzą z sierpnia 1944 r. – miały być wymierzone w 80 celów decydujących o egzystencji miasta – natomiast o jego Zagładzie przesądził nalot w Wielkanoc 1945 r. Mimo to oddziały niemieckie broniły się jeszcze przez kilka tygodni, gdyż transporty żołnierzy, broni i amunicji mogły docierać do Wrocławia do 30 kwietnia. W tym czasie Niemcy stracili 160 samolotów, a 60 kolejnych zostało uszkodzonych. Gdyby nie dostawy drogą powietrzną, twierdza musiałaby poddać się znacznie wcześniej.

Zapraszamy do wysłuchania nagrania: