O zamachu na cesarza Wilhelma w Breslau 16 listopada 1900 r.

16 listopada 1900 roku mógł zapisać się w historii Niemiec zbrodnią, która zmieniłaby znany nam bieg dziejów. Dziś jednak wiadomo, że po wydarzeniach, które rozegrały się przed wrocławskim hotelem Germania, pozostały jedynie dyskusje o właściwej opiece nad osobami zmagającymi się z zaburzeniami psychicznymi ‒ oraz pierwsza fotografia, która dla potomnych utrwaliła akt terroru, samą chwilę zamachu¹.

Tego dnia do Wrocławia przybył pociągiem ze Żmigrodu król Prus Wilhelm II, znany również jako cesarz niemiecki. Ten ostatni tytuł, będący kolejnym potwierdzeniem smutnej prawdy, że Hohenzollernowie mają problem z legitymizmem, nie znajduje oczywiście żadnego uzasadnienia w historii i tradycjach ustrojowych krajów niemieckojęzycznych – znających jedynie królów niemieckich i cesarzy rzymskich.

Przejazd monarchy spod Dworca Głównego na posiłek w garnizonie kirasjerów na Borku został zakłócony groteskową wręcz próbą mordu. Cierpiąca na urojenia i przekonana, że władca pragnie ją zabić, Selma Schnapka, wybiegła przed szpaler poddanych i cisnęła siekierę w stronę powozu, którym podążali Wilhelm II i przyszły xiążę Saxonii-Meiningen Bernard III (panujący w latach 1914‒1928). Nikt nie odniósł obrażeń i nie jest nawet pewne, czy król Prus dostrzegł ten atak. Konsekwencje tej chwili są już jedynie przypisem do historii psychiatrii oraz rozważań o podatności opinii publicznej na najbardziej fantastyczne plotki.

O tym szczególnym splocie wydarzeń mogli posłuchać uczestnicy prelekcji, którą przygotował pan dr Grzegorz Sobel. Autorowi towarzyszyła – i odczytała jego wystąpienie – żona, pani dr hab. Joanna Nowosielska-Sobel, prof. UWr. Spotkanie Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Historii odbyło się 19 listopada 2024 roku. Zapraszamy do zapoznania się z nagraniem: