Program 57. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans

Znamy już program tegorocznej edycji festiwalu Wratislavia Cantans, tak oczekiwanej po pandemicznej przerwie i zatytułowanej Niebezpieczne związki. W tym roku rozpoczną ją i zakończą oratoria. Napisane przez Emila de’ Cavalieriego na początku XVII stulecia Rappresentatione di anima et di corpo możemy uznać za pierwsze w historii muzyki oratorium, w którym poza samą muzyką, poza wysublimowaną sztuką recitar cantando, jest obecny również wymiar polityczny i religijny. Utwór Cavalieriego nie był dotąd wykonywany podczas festiwalu – późnym latem zostanie zaprezentowany w wersji koncertowej. Kilkanaście dni wcześniej zabrzmi jednak oratorium San Giovanni Battista Alexandra Stradelli: muzyka niezwykle dramatyczna, o strukturze czysto operowej, która opowiada o wydarzeniach biblijnych. Historia świętego Jana Chrzciciela, który wskutek spisku żony Heroda, Herodiady, został ścięty, to również opowieść o władzy. Ponownie zatem, zważywszy na dobór utworów, jest to edycja interesująca dla legitymistów, ludzi rozważających kwestie prawowitości władzy oraz problemy uzurpacji i tyranii. Program i jego nawiązania do współczesnej, wojennej rzeczywistości zaprezentowali panowie dr hab. Andrzej Kosendiak, dyrektor Narodowego Forum Muzyki, i maestro Jan Antonini, dyrektor artystyczny MFWC. Spotkanie z dziennikarzami odbyło się 31 marca 2022 roku.

Tegoroczny festiwal to również, zgodnie z wieloletnią tradycją, prawykonanie. Tym razem zabrzmi VIII Symfonia pana Pawła Łukaszewskiego, jednego z najpopularniejszych żyjących kompozytorów polskich. Podtytuł symfonii (Hymny Banganarti) nawiązuje do stanowiska archeologicznego w Sudanie, gdzie polscy naukowcy odkryli m.in. kościół z pierwszego tysiąclecia – to prawdziwa rzadkość. Patronem świątyni był Archanioł Rafael, a na ścianach odkryto inskrypcje mu poświęcone, które w utworze stanowią treść partii basowej.

Kolejną postacią, która niewątpliwie przyciągnie uwagę monarchistów, jest król Henryk VIII w kontekście jego związków z wenecką rodziną Bassano – budowniczych instrumentów i improwizujących muzyków. Zachowało się niewiele muzyki autorstwa przedstawicieli tego rodu: nie znamy żadnych utworów pierwszego pokolenia, jedynie kilka kompozycji Augustyna Bassana, przedstawiciela drugiej generacji. Bassanowie byli tak znakomitymi budowniczymi instrumentów, że ich sława dotarła do Anglii, a Henryk VIII zaprosił ich na swój dwór. Nie możemy zapominać, że władca był wielkim miłośnikiem muzyki, sam nawet komponował. Z zespołem Il Giardino Armonico maestro Jan Antonini wykona kilka jego utworów. Myślą przewodnią tego koncertu nie będzie zatem prezentacja dzieł przedstawicieli rodziny Bassano, bo ich po prostu nie ma, lecz repertuaru, który wykonywali, oraz próba odtworzenia sztuki improwizacji, z której słynęli ci muzycy. A ta prawdopodobnie najbardziej fascynowała króla.

Wspomnijmy jeszcze o Beethovenowskiej Missa solemnis. Jej wykonanie poprowadzi pan Jan Eliot Gardiner, który zaczynał jako „zwykły” dyrygent, ale ewoluował w stronę wykonawstwa historycznego – do interpretacyj muzyki XIX wieku na instrumentach dawnych. Gardiner, który partyturę Missa solemnis zna jak mało kto, pokaże odmienne od standardowego podejście do tego dzieła.

Więcej o programie festiwalu, w tym o wykonaniach utworów Jana Chrzciciela Lully’ego, Marka Antoniego Charpentiera czy Jana Sebastiana Bacha, o sztuce barokowej związanej z ołtarzem i tronem, można przeczytać w załączniku¹. Zapraszamy do zapoznania się z nagraniem: