Poeta karlizmu nie żyje! José Pancorvo R.I.P.

J.B.

29 lutego 2016 roku w stolicy Peru, Limie, zmarł przedwcześnie, jako ofiara zbyt późno wykrytego raka, wybitny poeta, prozaik i eseista José Antonio Pancorvo Beingolea.

José Pancorvo urodził się w Limie w 1952 roku. Był potomkiem Nicolasa de Ribery y Laredo (1487-1563), zwanego El Viejo [„Stary”] – konkwistadora, jednego z Trzynastu Sławnych (Trece de la Fama), towarzyszących Franciscowi Pizarro w podboju Imperium Inków, i pierwszego (od 1535) burmistrza Limy. Rojalista niemal od wczesnej młodości, był założycielem i prezesem stowarzyszenia Tradición y Acción, a także członkiem Rady Studiów Hiszpańskich „Filip II” (czyli legitymistycznej Królewskiej Akademii Nauk). Opublikował wiele tomów poezji i esejów, a ostatnio (2013) powieść historyczną w konwencji epistolarnej z epoki niepodległościowej rebelii Kreolów zatytułowaną Demonios del Pacífico Sur [„Demony Południowego Pacyfiku”]. W 1991 roku otrzymał Nagrodę Światową Poezji Mistycznej Fernando Rielo (ufundowaną przez poetę, filozofa i misjonarza Fernanda Rielo Pardala), a w 2001 roku jego wiersze reprezentowały poezję peruwiańską w światowej antologii poezji Kamalesha Sharmy z przedmową laureata literackiej Nagrody Nobla, Seamusa Heaneya.

Szczególne miejsce w dorobku tego poety Cristiandad zajmuje opublikowany w 2006 roku (drugie wydanie w 2008), niezwykły w swoim barokowym stylu i transcendentalnym oddechu, tom poetycki Boinas rojas a Jerusalén. Poesía Carlista del Siglo XXI [„Czerwone berety w Jerozolimie. Poezja Karlistowska XXI wieku”], dedykowany Jego Królewskiej Wysokości Sykstusowi Henrykowi Burbońskiemu, Infantowi Hiszpanii, Księciu Parmy, Księciu Aranjuezu, Chorążemu Tradycji oraz Wspólnocie Tradycjonalistycznej – „aby służyć jej wielkości, jej sile i jej przeznaczeniu”.

Niech odpoczywa w pokoju, w Niebiańskiej Akademii Literatury Króla Królów!