Odpowiedzi na zagadnienia moralne

o. Franciszek J. Connell CSsR

Pogrzeb niekatolika w kościele

Pytanie: Jako że dopuszcza się pod pewnymi warunkami zawieranie mieszanych małżeństw w kościele, to czy poprzez analogię możemy uważać, że w pewnych okolicznościach dopuszcza się w kościele odprawianie, na bocznych ołtarzach, nabożeństw pogrzebowych za niekatolików — np. w przypadku pogrzebu osoby niebędącej katolikiem, zaślubionej z katolikiem?

Odpowiedź: Zdaje się, że pytający posunął analogię za daleko. Kodex Prawa Kanonicznego wyraźnie dopuszcza zawieranie małżeństw mieszanych w kościele, jeśli Ordynariusz stwierdzi, że przysłuży się to uniknięciu większego zła (Kan. 1109, Sekcja 3). Takiego wyjątku nie ma jednak w przypadku nabożeństw pogrzebowych dla niekatolika, nawet jeśli osoba ta była w małżeństwie z katolikiem. Wręcz przeciwnie, prawo Kościoła wyraźnie zabrania przywileju kościelnego pochówku tym, co do których wiadomo, iż byli członkami heretyckiej sekty (Kan. 1240, Sekcja 1,1°).

Ubezpieczenie własności kościelnej

Pytanie: Czy zakon religijny postąpiłby słusznie, gdyby nie ubezpieczył swej własności od pożaru z myślą, iż wskazałoby to na większe zaufanie Bogu, a pieniądze w ten sposób zaoszczędzone można by spożytkować na zacne cele, jak wsparcie misji zagranicznych, wspomożenie ubogich itp.?

Odpowiedź: Ubezpieczenie budynków na wypadek zniszczeń, zwłaszcza spowodowanych pożarem, jest roztropnym sposobem ochrony jednostek i grup przed ciężkimi stratami finansowymi, jakie poniesiono by w razie nagłego zniszczenia własności. Tego typu ubezpieczenie stało się normalną cechą współczesnego życia, zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę dzisiejsze koszty budownictwa. Ubezpieczając budynek, osoba nie okazuje Wszechmogącemu braku zaufania, ponieważ Bóg nie obiecywał, iż ochroni każdą poszczególną część własności przed zniszczeniem, jakie w sposób naturalny wynikłoby z określonych przyczyn. Wręcz przeciwnie, ubezpieczanie cennej własności jest sensowne i roztropne, tak jak sensowe i roztropne jest instalowanie schodów ewakuacyjnych, piorunochronów itp.

Odnośnie do prawa zakonu religijnego do nieubezpieczania swej własności, zdaje się, że nie ma obowiązku ubezpieczania budynków, o ile członkowie są przygotowani na poniesienie strat, jakie mogą się z tym wiązać, bez konieczności ubiegania się o znaczną pomoc od innych osób. Jeśli jednak sytuacja finansowa zakonu jest taka, że na pokrycie kosztów zniszczonej własności nieobjętej ubezpieczeniem konieczne byłoby zebranie poprzez datki od wiernych znacznej sumy, na członkach zakonu spoczywałby raczej obowiązek ubezpieczenia odnośnych budynków — wynikający z życzliwości i przezorności — aby uchronić ich hojnych przyjaciół od tak dużego ciężaru finansowego. Dotyczy to przede wszystkim ubezpieczenia na wypadek pożaru, gdyż nie ma raczej obowiązku ubezpieczania własności od innych zdarzeń, jak powodzie i huragany, chyba że lokalne warunki czynią prawdopodobieństwo wystąpienia takich katastrof wyjątkowo wysokim.

tłumaczenie: Dawid Świonder