Odpowiedzi na zagadnienia moralne

o. Franciszek J. Connell CSsR

Naruszenie przysięgi

Pytanie: Pobożnego konwertytę nawróconego z luteranizmu dręczy sumienie w następującej sprawie: Będąc luteraninem, służył przy chrzcie dziecka jako ojciec chrzestny i złożył przysięgę, że wychowa dziecko w religii luterańskiej, jeśli rodzice umrą. Rzeczywiście, oboje rodziców zginęło, a ów pan, zostawszy teraz katolikiem, zastanawia się, czy jest zobowiązany do wypełnienia przysięgi poprzez dopilnowanie, by dziecko uczęszczało na luterańskie obrzędy religijne, szkółkę niedzielną etc. Jakiej rady należy udzielić temu dobremu człowiekowi?

Odpowiedź: Ów pan zasługuje na wielkie uznanie za swą konsekwencję, gdy, jako luteranin, obiecał pod przysięgą, by wychować swego chrześniaka jako luteranina w przypadku śmierci obojga rodziców. Jednakże w tym samym duchu konsekwencji musi teraz odmówić wypełnienia owej obietnicy, ponieważ obecnie wie, iż to, co obiecał, jest obiektywnie przeciwne prawu Boga. Przysięga promisoryjna, jaką złożył, nie zmienia natury obietnicy, z którą jest związana. W tym przypadku obietnica (dokonania czegoś, co jest obiektywnie błędne) była nieważna; to samo jest prawdą w odniesieniu do przysięgi. Tak więc ów pan nie ma obowiązku wychowania dziecka jako luteranina, wręcz przeciwnie — musi powstrzymać się od jakichkolwiek działań tego typu.

tłumaczenie: Dawid Świonder