Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Konferencje i prelekcje » Wrocław: Abakanowicz. Totalna

Abakanowicz. Totalna

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej

ul. Wystawowa 1, Wrocław

Abakanowicz. Totalna

19 grudnia 2021 – 28 sierpnia 2022 roku

Kuratorki wystawy: dr Barbara Banaś, Iwona Dorota Bigos

To pierwsza całościowa prezentacja znajdującego się w zbiorach Muzeum Narodowego dorobku artystycznego Magdaleny Abakanowicz – światowej sławy polskiej artystki współczesnej. Placówka posiada największą i najbardziej reprezentatywną kolekcję jej prac. Zwiedzający zobaczą m.in. słynne wielkoformatowe kompozycje przestrzenne – Abakany, Tłum, Plecy, Postaci siedzące, a także dzieła unikatowe – jak War Games czy Koło z liną.

Kolekcja dzieł Magdaleny Abakanowicz Muzeum Narodowego we Wrocławiu liczy blisko 400 obiektów. Jednak nie ilość, ale jakość oraz przekrojowy charakter zgromadzonych prac świadczą o jej wyjątkowości. Współpraca Magdaleny Abakanowicz i Mariusza Hermansdorfera, wieloletniego kuratora zbiorów i dyrektora wrocławskiej placówki, zapoczątkowana w latach 70. XX w., przerodziła się w pełną zrozumienia i wzajemnego szacunku przyjaźń. Zaowocowało to stworzeniem kolekcji dokumentującej aktywność artystki niemal od momentu jej debiutu aż po dzieła wykonane przez nią na początku XXI w.

To wystawa wyjątkowa, na miarę niezwykłych czasów, w których żyjemy, i skalę naszych zmagań z przeciwieństwami losu – mówi pan dr hab. Piotr Oszczanowski, dyrektor MNWr. – Wystawa o ogromnym talencie, wizjonerstwie, pasji i o artystycznym uporze. Wynik prawdziwej przyjaźni i wzajemnego zrozumienia skrajnie indywidualnej artystki, Magdaleny Abakanowicz, i bardzo wybitnego kuratora, Mariusza Hermansdorfera. Bogata, kompletna, reprezentatywna i przez lata powiększana spuścizna, jaką artystka pozostawiła w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, należy do najcenniejszego fragmentu zbiorów tej instytucji. Jest przysłowiową perłą w koronie. I dzisiaj świeci wyjątkowym blaskiem, który jest zasługą kuratorek tej wystawy – Barbary Banaś i Iwony Doroty Bigos.

Pracując nad koncepcją wystawy, świadomie zrezygnowałyśmy ze schematu chronologicznego, skupiając się na aspektach wizualnym i dokumentalnym – wyjaśniają kuratorki. – Prace Abakanowicz wymagają przestrzeni i skupienia, możliwości kontemplacji i bezpośredniego kontaktu. Ważne jest ich staranne umiejscowienie. Artystka podkreślała wielokrotnie, że każda jej wystawa jest osobnym dziełem sztuki. Idąc tym tropem, zestawiłyśmy ze sobą prace i tak zaaranżowałyśmy ich układ, żeby z jednej strony mogły one w pełni wybrzmieć, a z drugiej – aby znalazły się w korelacji, która pozwalała naświetlić ważne tematy w twórczości Magdaleny Abakanowicz.

Abakanowicz była artystką skupioną na badaniu „kondycji ludzkiej”, pozostającą w bliskiej relacji z naturą, wykorzystującą w sposób oryginalny naturalne tworzywa, takie jak włókna sizalowe, jutowe i drewno. Jej myślenie postrzegane jest dziś jako wizjonerskie, doskonale wpisujące się w aktualny w sztuce współczesnej sposób działania re-use i proekologiczny.

Na wystawie pokazane zostaną również listy, umowy, rachunki i zdjęcia dokumentalne wystaw i działań artystki na całym świecie – udostępnione m.in. dzięki uprzejmości Fundacji Marty Magdaleny Abakanowicz-Kosmowskiej i Jana Kosmowskiego.

Główną ekspozycję dopełnią przestrzeń edukacyjno-warsztatowa i sala kinowa, w której pokazywane będą filmy poświęcone twórczości Magdaleny Abakanowicz. Przygotowany zostanie też bogaty program wydarzeń towarzyszących, takich jak oprowadzania po wystawie, wykłady, warsztaty, spektakle. Na zwiedzających czeka obszerny przewodnik.

Magdalena Abakanowicz, Mutanty, 1994-1996, fot. Arkadiusz Podstawka, Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Magdalena Abakanowicz (1930–2017), jedna z najwybitniejszych polskich artystek XX wieku, rzeźbiarka, autorka prac z zakresu tkaniny artystycznej. W latach 1949–1950 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od połowy lat 60. XX w. tworzyła w tkaninie monumentalne kompozycje przestrzenne, nazwane abakanami, które pokazała po raz pierwszy na Biennale Tkaniny w Lozannie w 1962 r. Abakany, opracowane jako kompozycje przestrzenne, na poły rzeźbiarskie, były przykładem nowatorskiego i oryginalnego wykorzystania tradycyjnego tworzywa. Od lat 70. artystka wykonywała duże zespoły figuralne i prace o strukturze organicznej z tkaniny utwardzanej żywicą, a także kompozycje z drewna, metalu i kamienia, m.in. serie: Alteracje, Plecy, Tłum, Embriologia, War Games.

Od połowy lat 60. XX w. twórczość Magdaleny Abakanowicz cieszyła się niezmiennie najwyższym uznaniem międzynarodowej krytyki. Po 2000 roku artystka podejmowała eksperymenty z nowym tworzywem, budując z metalowych płyt kompozycje z aluzjami do świata zwierząt (m.in. seria Ptaki). Zrealizowała rzeźby plenerowe (z kamienia lub metalu) w Polsce oraz we Włoszech, Izraelu, Japonii, Stanach Zjednoczonych. W 1992 r. w konkursie na przedłużenie Wielkiej Osi Paryża wyróżniono projekt jej autorstwa – Architekturę arborealną – w którym przedstawiła koncepcję ekologicznego miasta. Należała do grona artystów promowanych przez renomowaną Galerię Marlborough. Wystawiała na światowych przeglądach sztuki: Biennale Tkaniny w Lozannie (1962–1976, 1985); Biennale Sztuki w Wenecji (1968, 1980, 1995); Biennale Sztuki w São Paulo (1965, 1979); International Open Air Sculpture Biennale (1983).

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.