„Dekonstrukcja” malarstwa

Wrocławska Fundacja Studentów Historii Sztuki

Wrocławska Fundacja Studentów Historii Sztuki serdecznie zaprasza na jedenasty wykład z cyklu Ta straszna sztuka współczesna.

pan dr Andrzej Jarosz

„Dekonstrukcja” malarstwa

22 maja 2014 r., godz. 18.00

Dyskusję po wykładzie poprowadzi p. Gabriela Pienias.

Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego, ul. Szewska 36, sala 309

harmonogram wykładów

profil WFSHS na Facebooku

Od początku XX w. i okresu abstrakcji heroicznej malarstwo oraz obraz doznały wielu przewartościowań. „Dekonstrukcja” klasycznej postaci dzieła malarskiego, jako formy reprezentacji rzeczywistości, rozpoczęta została już przez suprematyzm Kazimierza Malewicza i neoplastycyzm Piotra Mondriana. Zróżnicowane nurty, takie jak np.: dadaizm, art brut, spacjalizm, malarstwo Grupy „Cobra”, pop-art i te, które prowadziły do abstrakcji po-malarskiej oraz całkowitego zaniku przedstawienia w epoce konceptualizmu, mimo że posługiwały się obrazami, zawierały w sobie destrukcyjne dla gatunku pierwiastki. Również postmodernistyczna i transawangardowa reakcja na nieobecność dzieła malarskiego w świecie sztuki współczesnej była kolejnym sposobem redefinicji jego struktury, funkcji i istoty. Powrót do warsztatu malarskiego — a jednocześnie jego brutalizacja — tylko na chwilę prowadził w latach 80. XX wieku do rezurekcji obrazu jako tworu materialnego. Epoka informatyzacji i hegemonia obrazu cyfrowego zasadniczo zmieniła zaś dzisiejszą kulturę wizualną, doprowadzając do przesunięcia balansu z obrazu — przedmiotu kultu, formalnego, modernistycznego konstruktu oraz postmodernistycznego obiektu ikonicznej fleksji — na rzecz jego digitalnych fantomów.

Czy było warto?