Dzień Wolnej Sztuki w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Dzień Wolnej Sztuki to ogólnopolska akcja społeczna adresowana do gości muzeów. Stawia, po pierwsze, na wolność dyskusji, interpretacji, sądów. Naszych osobistych odczuć i odkryć związanych z oglądaniem dzieł nie muszą bowiem krępować opinie ekspertów czy poczucie braku specjalistycznego przygotowania. Jak podkreślają twórcy akcji, zawsze możemy świadomie odbierać sztukę i czerpać z tego przyjemność! Po drugie, zwiedzamy wolno, czyli nieśpiesznie. Pobyt w muzeum nie musi być męczący i wiązać się z przymusem obejrzenia wszystkiego. Formuła Dnia Wolnej Sztuki jest prosta – podczas akcji, która trwa godzinę, zapraszamy gości do rozmowy o kilku wybranych eksponatach, na koniec zaś przy filiżance kawy pytamy ich o refleksje i wrażenia.

Dzień Wolnej Sztuki w Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

18 kwietnia 2015 roku, początek o godz. 12.00

Wilanowscy opowiadacze – animatorzy akcji – będą oczekiwać na gości przy sześciu obiektach na parterze pałacu.

godz. 12.00-13.00

W atmosferze swobodnej wymiany myśli będziemy wspólnie odkrywać znaczenia i tajemnice dzieł.

godz. 13.00-14.00

Zapraszamy uczestników akcji na filiżankę kawy i rozmowę o takiej formie przeżywania sztuki.

Aby wziąć udział w akcji, po kupieniu w kasie biletu wstępu do muzeum należy odebrać naklejkę.

Co obejrzymy z bliska podczas Dnia Wolnej Sztuki?

Portret marszałkowej Izabeli Lubomirskiej pędzla Bacciarellego

Izabela Lubomirska, jedna z właścicielek pałacu w Wilanowie, oczytana, bajecznie majętna, była duszą wykwintnego towarzystwa – brylowała na dworze Marii Antoniny, chętnie przyjmowano ją na dworze cesarskim w Wiedniu. Znała osobiście Goethego i Casanovę. Jak na damę jej czasów przystało, chętnie podążała za wszelkimi nowinkami: modowymi, artystycznymi, a także naukowymi. Jej portret, podobnie jak jej osobowość, pełen jest paradoksów i zagadek. Wspólnie spróbujemy je rozszyfrować.

Porcelanowa figura Augusta III

Król August III, którego złośliwcy zwali Grubym, jako porcelanowa statua prezentuje się bardzo korzystnie. Ba, cały w bieli – wręcz nieskazitelnie… (W końcu za życia, mimo że niemiłosiernie szydzili zeń XVIII-wieczni francuscy libertyni, uparcie trwał przy cnocie małżeńskiej wierności). Przyjrzymy się starannie oddanym przez miśnieńskich artystów detalom postaci władcy, jego ubiorowi i dystynkcjom. Poszukamy malarskiego pierwowzoru tego przedstawienia. Porozmawiamy też o tym, którzy z właścicieli Wilanowa zdradzali szczególną słabość do porcelany.

Portret Jana III w otoczeniu rodziny

Wiele można z niego wyczytać, a to dzięki analizie kompozycji, póz portretowanych, ich gestów, rekwizytów, użytych przez artystę barw. Jaka była hierarchia w królewskiej rodzinie? Jakie role do wypełnienia otrzymali jej członkowie?

Plafon „Lato” w Sypialni Króla

Dostatek i obfitość – aby się do tych jakości zbliżyć, trzeba podobno jak najczęściej je sobie wyobrażać. My skorzystamy z doskonałej malarskiej wizji (pędzla Jerzego Szymonowicza-Siemiginowskiego), której inspiratorem był sam król Jan III. Z czym kojarzył się królowi dostatek? Kto i co go generuje i w jakich okolicznościach?

Wielka Sień

Skupimy się na przeznaczeniu i wystroju tego pomieszczenia w czasach Jana III. Jaki związek z postacią władcy mogą mieć wiejące na cztery strony świata wiatry, a jaki cztery żywioły? I dlaczego w tej misternej układance nie może zabraknąć Słońca?

Toaletka królowej Marysieńki

Weźmiemy pod lupę gotowalnię królowej Janowej – jak Stanisław Kostka Potocki określił wypatrzone przez siebie w paryskim antykwariacie i zakupione jako pamiątka po królowej cacko. Jaką techniką to dzieło sztuki użytkowej zostało wykonane i dlaczego wciąż kryje ono przed nami wiele tajemnic? Wreszcie: co łączy toaletkę królowej Marysieńki z toaletą bogini Wenus?