Jan Chrystian Kamsetzer a nowy model kariery artystycznej w nowożytnej Polsce

Muzeum Łazienki Królewskie

Muzeum Łazienki Królewskie

ul. Agrykola 1, Warszawa

30 listopada 2016 roku o godz. 18.00 zapraszamy do Pałacu na Wyspie na wykład z cyklu Oświeceniowa republika marzeń, podczas którego pani dr hab. Barbara Arciszewska opowie o Janie Chrystianie Kamsetzerze. To wciąż niedoceniany rysownik, projektant i architekt, który nierzadko pozostaje nieco na marginesie narracji historii sztuki – jego twórczość przyćmiona została przez dokonania bardziej przedsiębiorczego rywala, Dominika Merliniego.

Tymczasem Kamsetzer to jeden z najważniejszych artystów działających na dworze Stanisława Augusta, a co więcej – to twórca o zupełnie odmiennym przygotowaniu, ambicjach i horyzontach niż Merlini. Droga zawodowa Kamsetzera odbiegała od dotychczasowych wzorców karier artystycznych ustanowionych w Rzeczypospolitej przez lombardzkich maestri dei laghi, jak i przez saskich architektów – inżynierów wojskowych. A wszystko dzięki jego wykształceniu akademickiemu i doświadczeniom czerpanym podczas grand tour.

Analiza losów Kamsetzera pozwoli na prześledzenie fundamentalnych zmian zachodzących w nowożytnej architekturze rozumianej jako profesja. Przedwczesny i dość żałosny koniec kariery Kamsetzera wskazuje, że ten znaczący artysta, pozbawiony tradycyjnego zaplecza warsztatowego czy wojskowego, nie był w stanie utrzymać się wyłącznie dzięki mecenatowi słabego i borykającego się z trudnościami finansowymi króla.

Barbara Arciszewska – dr hab., dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, wykłada w Zakładzie Teorii IHS UW. Absolwentka Instytutu Courtaulda w Londynie i Uniwersytetu w Toronto. Prowadziła badania nad historią architektury nowożytnej w Yale Center for British Art w New Haven oraz w Canadian Centre for Architecture w Montrealu. Zajmuje się ideologicznymi uwarunkowaniami kultury wizualnej oraz teorią i praktyką architektury nowożytnej.

Autorka m.in. monografii Classicism and Modernity: Architectural Thought in Eighteenth-century Britain (2011), The Hanoverian Court and the Triumph of Palladio (2002), antologii Articulating British Classicism: New Approaches to Eighteenth-century Architecture (2004), The Baroque Villa: Suburban and Country Residences c. 1600–1800 (2008) oraz licznych artykułów o polskiej i europejskiej sztuce nowożytnej. Uczestniczy w działaniach wielu międzynarodowych organizacji i stowarzyszeń naukowych, m.in. Association of Architectural Historians, College Art Association, Architectura Moderna, Ośrodka Badań nad Epoką Stanisławowską w Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Wieloletni członek Rady Muzeum i komisji konserwatorskiej Pałacu w Wilanowie.