Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Konferencje i prelekcje » Warszawa: Kurs historii sztuki i idei XVIII wieku
Muzeum Łazienki Królewskie
ul. Agrykola 1, Warszawa
Zapraszamy do udziału w interaktywnych wykładach poświęconych XVIII-wiecznej architekturze Warszawy i teatrowi z czasów króla Stanisława Augusta. Podczas spotkań omówiona zostanie m.in. estetyka barokowa i klasycystyczna.
Dwudniowe wykłady skierowane są do młodzieży i dorosłych. Kurator projektu: pani Joanna Szumańska. Wstęp: 10 zł, obowiązują zapisy, tel. 22 50 60 028. Wykłady są częścią kursu historii sztuki i idei XVIII wieku, zainaugurowanego w grudniu 2018 r. seminarium na temat historii estetyki XVIII wieku.
9 lutego 2019 r., godz. 12.00, Pałac na Wyspie
Na styku stylów artystycznych. O estetyce architektury Warszawy w epoce stanisławowskiej – wykład pana dr. Adama Tyszkiewicza
Panowanie Stanisława Augusta to czas przełomowy w rozwoju architektury i sztuki Warszawy. Pierwsze oznaki potencjału kulturalnego stolicy Polski widoczne były już w epoce Wazów i Sasów, jednak dopiero czasy stanisławowskie sprawiły, że Warszawa stała się prawdziwym „klejnotem Rzeczypospolitej”. Dzięki królewskiemu mecenatowi przebudowano wnętrza Zamku Królewskiego, z barokowego pawilonu stworzono klasycystyczny Pałac na Wyspie, zaprojektowano nowe założenie urbanistyczne, tj. Oś Stanisławowską, a Bernard Bellotto namalował jedne z najpiękniejszych w Europie wedut. Wszystkie te artystyczne idee prezentują z jednej strony potrzebę utworzenia nad Wisłą, w drugiej połowie XVIII w., nowego, prężnego ośrodka kulturalnego, z drugiej strony stanowią kontynuację tradycji i dziedzictwa europejskiego.
10 lutego 2019 r., godz. 12.00, Pałac na Wyspie
Teatr osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej. Między barokiem a klasycyzmem – wykład pana dr. Patryka Kenckiego
W 1765 r. Stanisław August powołał do życia pierwszy polski zespół zawodowy, któremu później nadano nazwę Teatr Narodowy. Scena ta początkowo pełniła funkcję propagandowego narzędzia, służącego przekonywaniu społeczeństwa do planowanych przez króla reform. Z czasem jednak, podobnie jak inne sceny narodowe, tak i Teatr Narodowy w Warszawie stał się ośrodkiem wypracowującym własny styl teatralny. Ambicją Stanisława Augusta było, aby na scenie dominowała estetyka klasycystyczna, mająca wyprzeć żywotne jeszcze, a niezwykle spopularyzowane w czasach saskich wzorce barokowe. Dostrzec w tym można paradoks, gdyż zwalczane widowiska (niezawodowe) stanowiły sferę, w której funkcjonowały tradycje stylu narodowego.
Adam Tyszkiewicz – archeolog i historyk sztuki, absolwent studiów archeologicznych (1999-2004) i historii sztuki (2005-2010) na Uniwersytecie Warszawskim. Doktorant nauk humanistycznych na Wydziale Historycznym UW, adiunkt w Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2011-2018. Od października 2018 r. dyrektor w Muzeum Historii Medycyny Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Wykładowca na Podyplomowych Studiach Varsavianistycznych w Instytucie Historii Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Uniwersytecie Otwartym UW. Przewodnik po Warszawie. Autor artykułów w „Kronice Warszawy”, „Rozprawach z Dziejów Oświaty”, „Almanachu Warszawy”, „Studiach Wilanowskich” i „Spotkaniach z Zabytkami”. Członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Muzealników Warszawskich i Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych. Zainteresowania: urbanistyka miejska, dzieje szkolnictwa wyższego, ceremoniał akademicki, historia medycyny, sport, literatura.
Patryk Kencki – doktor nauk humanistycznych, teatrolog, adiunkt w Zakładzie Historii i Teorii Teatru w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, sekretarz redakcji „Pamiętnika Teatralnego”. Prowadzi zajęcia na Wydziale Aktorskim w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz na studiach podyplomowych w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół dramatu, teatru i widowisk staropolskich, tradycji biblijnej oraz polskiej recepcji Molière’a. Jest autorem ponad stu publikacji, w tym monografii Inspiracje starotestamentowe w dramacie polskiego renesansu 1545-1625 (Warszawa 2012).
Na podstawie: Kurs historii sztuki i idei XVIII wieku