Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Konferencje i prelekcje » Gdańsk: III edycja Soundrive Fest

III edycja Soundrive Fest

Klub B90

III edycja Soundrive Fest odbywa się w dniach 4-6 września 2014 roku na terenie klubu B90. Wśród wykonawców są także artyści z Północy.

Jaakko Eino Kalevi (Finlandia) – Mała Scena, dzień drugi, godz. 20.30-21.30

Jaakko, po występie na holenderskim festiwalu Best Kept Secret, udał się do Londynu, aby darmowym koncertem w Servant Jazz Quarters świętować wydanie swojej epki Dreamzone, która ukazała się nakładem wytwórni Weird World. Jaakko, pierwszy skandynawski artysta, który dołączył do grupy Domino Recording Company, świetnie się czuje w międzynarodowym kodzie muzyki pop, co pozwala lepiej zrozumieć, dlaczego artysta jest postrzegany jako kultowa postać na rodzimym podwórku muzycznym. Krążek, łączący wręcz kosmiczne perełki z podskórnym, dzikim funkiem, jest dziełem wysoko ocenianego „zdobywcy” Helsinek (pracującego czasem także jako kierowca tramwaju), którego psychodeliczne imprezy przynoszą odpowiedzi na pytania, o jakich nigdy nawet nie pomyślałeś.

Highasakite (Norwegia) – Duża Scena, dzień trzeci, godz. 19.30-20.30

Norweskie Highasakite to indie popowa grupa pełna kontrastów. Pomimo odwagi, jaką prezentuje zespół, ich muzyka jest często niedoceniana. Nie ma jednak tego złego, co by nie wyszło na dobre – skandynawską kapelę wyróżnia obłędny wokal Ingrydy Heleny Håvik oraz świetna kombinacja syntezatorów, instrumentów dętych i perkusji. Po występach na licznych festiwalach i epce In and Out of Weeks zespół zapowiedział na ten rok wydanie debiutanckiego albumu Silent Treatment.

Grupa zawiązała się w Konserwatorium w Trondheim, gdzie późniejsza wokalistka spotkała bębniarza Tronda Bersu. Muzycy zaczęli wspólnie nagrywać i koncertować. Duet zaangażował jako producenta Tomasza Dahla z Krøyt, jednak ciągle odczuwali niedosyt w odniesieniu do tworzonej muzyki. Do zespołu dołączyli Augustyn Skar na syntezatorach, Marta Eberson (też syntezatory) i Krzysztof Lo grający na gitarze, trąbce i perkusji. Te zmiany przyniosły kapeli dużo większą wyrazistość i sprawiły, że ich brzmienie stało się bardziej sugestywne.

Håvik, zachęcana do śpiewu przez matkę, która była nauczycielką muzyki, potrafi swoim głosem zarazem oszałamiać, jak i uspokajać. Fantastyczne, niezapomniane teksty stanowią rdzeń, wokół którego ogniskuje się muzyka Highasakite. Prawie niemożliwe jest wysłuchanie Silent Treatment bez następującej później refleksji. O ile muzyka umieszczona na wcześniejszej epce rzuca spojrzenie na życie przez pryzmat dzieciństwa, to debiutancki album grupy jest dużo bardziej dojrzały i tajemniczy.

Samaris (Islandia) – Mała Scena, dzień trzeci, godz. 23.30-00.30

Łącząc tak różne muzyczne komponenty, jak muzyka elektroniczna (Þórður Kári Steinþórsson), klarnet (Áslaug Rún Magnúsdóttir) i porażający wokal Jófríður Ákadóttir, islandzkie cudowne dziecko – Samaris – stworzyło zadziwiający mix składający się z lodowej elektroniki, ostrej perkusji i niesamowitego, zapadającego w pamięć wokalu – słowa piosenek pochodzą z dziewiętnastowiecznych islandzkich wierszy. Viltu Vitrast, na przykład, przywołuje islandzką ludową opowieść o osadach, które błagały bóstwo o pomoc, jednocześnie obawiając się, że nie objawi się ono na Ziemi. Rezultatem jest zadziwiający melanż nowoczesności i przeszłości – wręcz eteryczny dźwięk pełen czarnych dziur, epatujący nieziemską atmosferą.

Zespół (stworzony w 2011 r. w Reykjaviku) wygrał islandzki Músíktilraunir i zdobył nagrodę Kraumur. Grupa występowała w 2011 r. i 2012 r. na Iceland Airwaves, przyciągając uwagę Line of Best Fit, Drowned In Sound i NPR.

Pierwsza brytyjska edycja krążka Samaris ukazała się w czerwcu 2012 r. Grupa skompilowała dwie wydane na Islandii epki – Hljóma Þú (2011 r.), Stofnar falla (nagrana w Sundlaugin Studio z Ginterem Tynesem w 2012 r.) i dodatkowo 4 remixy. Samaris zapowiadają wydanie nowego albumu w 2014 r.

Klub B90 mieści się przy ul. Elektryków na terenie Stoczni Gdańskiej.

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.