Herman Wiehl (1900-1978) — wystawa

Muzeum Miejskie Wrocławia

Herman Wiehl (1900-1978). Klasyk modernizmu.

Uczeń Ottona Dixa. Kolekcja Rolanda Roedera

Muzeum Miejskie Wrocławia

Pałac Królewski, ul. Kazimierza Wielkiego 35

Otwarcie wystawy: 29 czerwca 2012 r., godz. 17:00

Wystawa czynna do 22 sierpnia 2012 r.

Muzeum Miejskie Wrocławia zaprasza na wystawę Hermana Wiehla. Do niedawna był postacią nieznaną odbiorcom i krytykom sztuki. Kilka lat temu jego twórczość odkrył jeden z niemieckich marszandów, który nadał nowy bieg historii o malarzu-samouku, którego cenili najważniejsi europejscy artyści międzywojenni.

Herman Wiehl urodził się w Nussbach w Szwarcwaldzie. W 1925 r. założył własną firmę zajmującą się produkcją miodu. Pod koniec lat 20. nawiązał kontakt z Hermanem Anselmentem, późniejszym profesorem w Akademii Sztuki w Norymberdze i Ottonem Dixem, wybitnym artystą związanym z nurtem Nowej Rzeczowości w Dreźnie, aby pobierać u nich nauki rysowania i malowania. Od 1936 r. Wiehl i Dix zostają przyjaciółmi, od tego czasu Wiehl jest częstym gościem u Dixa. W jego domu nad Jeziorem Bodeńskim poznaje innych wybitnych artystów tego okresu.

Od 1943 r. Wiehla obowiązywał zakaz wystawiania i sprzedaży prac niezgodnych z doktryną estetyczną narodowosocjalistycznych Niemiec. Dopiero po wojnie po raz pierwszy wziął udział w wystawie grupowej. Do połowy lat 50. dużo podróżował po Europie w celach studyjnych. Po powrocie swoje prace pokazywał na licznych wystawach. Zmarł w swoim domu w St. Georgen w Szwarcwaldzie w 1978 r.

Twórczość malarska Hermana Wiehla skoncentrowana była na tematyce pejzażowej, zainspirowanej widokami z okolic Szwarcwaldu i Jeziora Bodeńskiego. Początkowo nieco łagodniejsze w technice i kolorze, później zdecydowanie od tego odchodził zwracając się ku ekspresyjnej kondensacji i walorom abstrakcyjnym. Pejzaże o kontrastowej kolorystyce powstawały głównie w oparciu o zdecydowaną interpretację kubistyczną. Uproszczona forma podkreślona mocnym konturem, zmierza często ku abstrakcji i sprowadza się do płaskich elementów tworzących dekoracyjne kompozycje barwne. Ważnym tematem w tej twórczości jest martwa natura ukazująca kwiaty w wazonie, a także owoce. Wiehl był także autorem kilku portretów.