Jesteś tutaj: Publicystyka » Inni publicyści » Le Comte de Chambord (Site officiel): Prowansalska wieść o zabójstwie xięcia de Berry
Prowansalska wieść o zabójstwie xięcia de Berry
Le Comte de Chambord (Site officiel)
W swojej xiążce Les Thévot, une vieille famille du Comtat-Venaissin-Provence, généalogie, alliances, cousinages de la fin du Moyen-Age à nos jours (Thévot, stara rodzina z prowansalskiego hrabstwa Venaissin, genealogia, związki, krewni od końca średniowiecza po dzień dzisiejszy, Marsylia [2004]) autor – Félix Thévot – przekazuje nam interesujące świadectwa dotyczące tego, jak małe miasteczko Sarrians (Vaucluse) odczuło zabójstwo xięcia de Berry.
*
Ludwik Chauvet był xiędzem w Sarrians w XIX wieku. […] Jest on sygnatariuszem, jako członek duchowieństwa, Adresu do Króla wystosowanego 27 lutego 1820 r. po zabójstwie xięcia de Berry, bratanka króla Ludwika XVIII, który przytaczamy poniżej:
« Panie,
« Straszny zamach, który pogrążył w żałobie Waszą Dostojną Rodzinę oraz wszystkich dobrych Francuzów, wzbudza w nas potrzebę przekazania próśb aż do stóp Tronu oraz ośmiela nas do wyrażenia Waszej Królewskiej Mości naszego oddania pełnego szacunku. Będziemy szczęśliwi, jeśli nasze łzy, świadectwo synowskiej miłości wobec Waszej Dostojnej osoby, mogą ukoić ranę, którą naznaczone jest serce naszego dobrego Króla!
« My, Księża Pana, przemawiając z ambony w imieniu Boga, którego jesteście porucznikiem na ziemi, pracujemy na to, by Wasi poddani byli wierni; cóż jednak możemy w obliczu aroganckich pism atakujących Boga, przez którego panują Królowie, a Królowie to obraz tego, którego Tron jest w Niebie!
« Wstrzymaj Panie, te przewrotne doktryny, które pobudzają sykariuszy1; prosimy Was o to w imieniu Boga, w imieniu ojców rodzin, w imieniu całej Francji.
« Proszę nam pozwolić, Panie, że wyrazimy także inną prośbę: nieszczęsny Ojciec, który opłakuje tego, którego wszyscy opłakujemy, czyż nie mógłby, poprzez uświęcone przez Niebiosa węzły, dać Waszej Królewskiej Mości następcę godnego bratanka Króla męczennika?
« Takie są szczere prośby duchowieństwa Sarrians, prowizorów, zarządców Hôtel-Dieu2 oraz biura dobroczynności. »
« Podpisany: Mazoyer, xiądz, proboszcz; A. Reboul, xiądz, wikariusz; Dumaine, xiądz; Chauvet, xiądz; opat Montfort; Chapot, prowizor kościelny; Lambertin, prowizor kościelny; Ganichot, prowizor kościelny; Rogier, prowizor kościelny; César Plantin, prowizor kościelny; J.L. Ducros, zarządca; André Geay, zarządca; Claude Plantin, zarządca; François Dumaine, zarządca; H. Lirac, zarządca; Tourreau, mer. »
*
Inny text z tych samych czasów, wydrukowany w Carpentras (Vaucluse), kończy się w ten sposób:
« Prośba przeciw wolności prasy, monstrualnemu źródłu bezbożności, demoralizacji, niesubordynacji, źródłu pogardy dla wszelkich obowiązków i uczuć czystego, francuskiego rojalizmu, które niegdyś były nam tak drogie. Wreszcie źródłu wszelkiego zła, które nęka Francję od ponad 30 lat. Najróżniejsze i najbardziej sobie przeciwstawne stronnictwa jej chcą, lecz po to jedynie, aby się dzielić. Karmiąc namiętności tysięcy pisarzy, czytelników i myślicieli, psuje ona wszystko i nieustannie umieszcza Państwo o włos od zguby. Dobre texty, które – by bronić prawdziwych zasad – czasem od nich odchodzą, nie byłyby już potrzebne, gdyby złe się nie mnożyły.
« Tkwimy wciąż w upojeniu filozofią XVIII wieku oraz rewolucją. Pewnego dnia to upojenie bez wątpienia przeminie; wówczas wolność prasy okaże się tym, czym jest: największym i najbardziej zbrodniczym z absurdów! »
*
Na koniec rada miejska Sarrians podpisała, tego samego dnia – 27 lutego 1820, pismo do Króla:
« Panie,
« Z uczuciem strachu i konsternacji Wasi wierni poddani, członkowie rady miejskiej Waszej gminy Sarrians, jako wyraziciele życzeń wszystkich mieszkańców, przekazują Waszej Królewskiej Mości uniżone wyrazy głębokiego bólu, dowiedziawszy się o okropnym zabójstwie popełnionym na dostojnej osobie wnuka Świętego Ludwika – zabójstwie, które na nowo przykryło Francję żałobną krepą! » (…)
« To do Was należy, Panie, i do Waszego dostojnego Brata, by uspokoić nasz niepokój: niech nowy związek Monsieur3 przyobieca Francji nowych lilii4, a wówczas nasze serca otworzą się znów na nadzieję! Niech miecz sprawiedliwości dosięgnie winnych; niech wierność i aktywna czujność odkrywają wszędzie zdradę i oszustwa; niech przykazania świętej religii triumfują nad niegodziwymi doktrynami; niech swawola prasy będzie represjonowana; niech otchłań rewolucji zostanie w końcu zamknięta; niech przyjaciele Tronu otoczą Tron; niech Niebiosa udzielą Waszej Królewskiej Mości wielu dni jak najbardziej dostatnich i by wszystkie nasze życzenia zostały spełnione. »
« Podpisany: Guérin; Bouyer; Fabry; Arnoux syn; Plantin; J.L. Ducros; Onde, zastępca; Bertrand de Montfort, kawaler Orderu Świętego Ludwika; Lantiany starszy, kawaler Orderu Świętego Ludwika; Joannis, kawaler Orderu Świętego Ludwika; H. Lirac; Tourreau, kawaler Orderu Świętego Ludwika, mer. »
tłumaczenie: Magdalena Marzec
1 Tu jako: skrytobójców — przypis tłum.
2 Szpital – przypis tłum.
3 Monsieur – tytuł przysługujący we Francji bratu panującego monarchy (tutaj: Karol, hrabia Artois, późniejszy Karol X) — przypis tłum.
4 Nowego potomka — przypis tłum.
