Wojciech Wasiutyński
Tapir

Wojciech Wasiutyński urodził się w 1910 roku w Warszawie. Mimo młodego wieku (a miał wtedy 18 lat) związał się z pismem Szczerbiec i został sekretarzem redakcji. W 1927 roku zdał maturę. Rok 1932 zaczyna zwiastować przełom, Wojciech Wasiutyński wraz z innymi (pózniejszymi) działaczami ONR opracowuje Wytyczne Programowe Oddziału Akademickiego OWP. Tresci w niej zawarte będą pozniejszymi wytycznymi programu Obozu Narodowo Radykalnego.

W 1934 wchodzi w szeregi Obozu Narodowo-Radykalnego Mimo że 14 kwietnia 1934 roku nie uczestniczył w podpisaniu deklaracji ideowej ONR, staje się on później jednym z jego przywódców. W kwietniu 1935 roku dochodzi do rozłamu w ONR, Bolesław Piasecki tworzy Falange do której przyłącza się Wojciech Wasiutyński.

Do 1939 roku pisze do pism takich jak : Akademik Polski, Wstęga, ABC, Sztafeta, Prosto z Mostu, Jutro, Falanga, Wieczór Warszawski i Wielka Polska

Wasiutyński był człowiekiem bardzo religijnym. Solilokwium, które napisał w Vichy jest tego najlepszym przykładem, jest jednym z jego osobistych wyznań. (Tekst jest dostępny w dziale Idea Narodowa) Oprócz wspomnianego wyżej Solilokwium istnieje szereg artykułów potwierdzających religijność Wojciecha Wasiutyńskiego. W jednym z artykułów zamieszczonych na łamach pisma \"prosto z mostu\", pisze On: \'A jednak wierzę. Nie dlatego, że nauka współczesna uprawdopodobniła tę wiarę. Nie dlatego, że mnie w niej wychowano. Nie dlatego, żebym miał szanować tradycję. Nie dlatego, że to pasuje do moich przekonań. Jest coś takiego we mnie, że wierzę. (...) Dlaczego? Nie wiem. Może to jest właśnie łaska wiary?\'.

Wasiutyński słusznie dostrzegał wielkie zagrożenie dla Kościoła Katolickiego, a mianowicie modernizm. Mimo tego że był On świadom wkradania się tego prądu do Koscioła, nie zmienił swojego stosunku do Świętej Rzymskiej Wiary.


Wasiutyński...
Ciąg dalszy...

W roku 1939 na emigracji wstąpił do Stronnictwa Narodowego i współpracował z francuskim pismem Résistance. Gdy pojawia się zagrożenie aresztowania udaje sie do Anglii. W Angli wstępuje do Pierwszej Dywizji Pancernej w której był oficerem i kierownikiem sekcji prasowej. Od 1947 roku redaguje tam Myśl Polską. Współpracuje również z radiem Wolna Europa oraz BBC.

W roku 1958 przenosi się do Stanów Zjednoczonych, staje tam na czele Instytutu Romana Dmowskiego w Nowym Jorku. Po roku 1989 publikuje felietony i artykuły w pismach krajowych: Młodej Polsce, Nowym Świecie, Słowie i „Życiu Warszawy”.

Za swoją publicystykę otrzymał wiele nagród: nagrodę literacką Stowarzyszenia Katolickiego Veritas (1954), Nagrodę Związku Dziennikarzy RP (1970), nagrodę Wiadomości (1978), nagrodę publicystyczną Kultury im. J. Mieroszewskiego (1980).

Rok 1994 przyniosi Wojciechowi Wasiutyńskiemu śmierć, zastała go ona w Rye (Nowy York). Należy wspomnieć że pośmiertnie zostaje odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej.

Wasiutyński pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką, oprócz wielu artykułów pisywał również książki:

-1964 - Millenium. Tysiąclecie Polski Chrześcijańskiej 966 - 1966 -1977 - Żródła Niepodległości -1980 - Słownik Polityczny -1982 - Czwarte Pokolenie -1986 - O program Większości -1991 - Skończył się wiek XX -1991 - Patrząc z Ameryki -1993 - Stronnictwo wielkiego celu -1996 - Prawa Strona Labiryntu”(Książka wydana po śmieri Wojciecha Wasiutyńskiego


Tapir

10