Ryoji Ikeda

ATW

Ryoji Ikeda to japoński artysta dźwięku, specjalizujący się w minimalistycznych nagraniach elektronicznych, bazujących przede wszystkim na wysokich częstotliwościach i estetyce cyfrowych usterek.
Ikeda urodził się w roku 1966 w japońskim mieście Gifu, obecnie mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Nagrywał płyty dla takich wytwórni jak m.in. Staalplat (np. album "Time and Space"), Raster-Noton ("Test Pattern", "Dataplex") i Touch ("Matrix", "O C degree" czy "+/-"). Utwory Ikedy pojawiały się także na wielu składankach, można tu wymienić choćby "Clicks & Cuts 2" i "Modulation & Transformation 4" (wyd. Mille Plateaux), czy "An anthology of noise & electronic music vol.1" (Sub Rosa).
Ryoji Ikeda wypracował swój własny styl, bardzo subtelny i ascetyczny, oparty oczywiście na pewnych patentach kilku gatunków współczesnej muzyki elektronicznej (przede wszystkim chodzi tu o estetykę "glitch", w mniejszym stopniu ambient i noise), ale pomimo tego - oryginalny i charakterystyczny. Znakiem rozpoznawczym Ikedy jest koncentrowanie się na wysokich częstotliwościach, a w skrajnych przypadkach sięganie wręcz do obszarów na pograniczu słyszalności. Prostym tonom, sinusoidalnym falom - czasami monotonnym i powolnym, kiedy indziej pulsującym lub wręcz pociętym na króciutkie odcinki - towarzyszą środki z arsenału nowej elektroniki, czyli rozmaite "cyfrowe usterki", układające się w misternie tkane niby-beaty.
Jedna z płyt Ikedy - minimalistyczny materiał "Matrix" - jest albumem pozbawionym klikająco-pstrykającej rytmiki, artysta pozostawił jedynie pulsującą, sinusoidalną falę, której brzmienie zmienia się znacząco w zależności od tego w której części pomieszczenia przebywa słuchacz). Na ogół jednak nagrania Japończyka oscylują w obszarze owej rozedrganej post-technicznej estetyki usterek, nawet jeśli pojawiają się na nich dłuższe pasaże "ambientowe". Strzępki szumów, trzasków, skrzypnięć i kliknięć w połączeniu z pulsującymi tonami i nerwowymi piskami przywodzą na myśl świat mikrokomputerów, telefonów komórkowych, kas fiskalnych i innych elektronicznych urządzeń najnowszych czasów. To nie muzyka industrialna, ale za to post-industrialna - sterylna niczym ultranowoczesne laboratorium, oszklony wieżowiec i minimalistycznie urządzone pomieszczenia biurowe w jego wnętrzu. Tak mogłyby ze sobą rozmawiać faxy, xerokopiarki, telefony, skanery i laptopy.
Ryoji Ikeda współpracował z wieloma innymi twórcami - m.in. z Carstenem Nicolai (project "cyclo."), z choreografem Williamem Forsythem, artystą Hiroshi Sugimoto czy architektem Toyo Ito. Ikeda otrzymał także nagrodę Golden Nica na Prix Ars Electronica w roku 2001 w kategorii muzyki cyfrowej ("Digital Music").

ATW

Ikeda...

Ciąg dalszy...