Aleksander Popiel (1961-2021)

Requiescat in pace

Zmarły 22 grudnia 2021 roku Aleksander Popiel był uczestnikiem i współautorem najważniejszych inicjatyw wrocławskiej Prawicy.

Urodzony 22 października 1961 r., już od początku studiów współtworzył – w latach 1980-1981 – Niezależne Zrzeszenie Studentów w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Był członkiem redakcji miesięcznika NZS „Woda na Młyn”. W 1981 r. współtworzył również Universitas, wydawnictwo powołane przez członków NZS na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1983-1984 był związany z podziemnym wydawnictwem Spółdzielnia Wydawnicza Profil. Od 1986 do 1989 r. publikował na łamach wrocławskich czasopism wychodzących poza cenzurą – „Repliki”, „Ogniwa” „Nowej Republiki”, „Herolda Wolnej Przedsiębiorczości” (był założycielem i redaktorem tego ostatniego). Należał także do założycieli innych tytułów funkcjonujących w drugim obiegu: konserwatywno-liberalnego „Dziś. Pismo Robotników Wrocławskich Zakładów Pracy”, utworzonego w 1984 r. miesięcznika konserwatywnych liberałów „CDN-Koliber”, a w 1986 r. – czasopisma konserwatystów i liberałów „Stańczyk” (Warszawa–Wrocław–Poznań–Kraków). W dwóch pierwszych tytułach publikował i pełnił funkcję redaktora. W latach 1986-1989 roku był autorem i redaktorem „Kolibra” – autonomicznej, wrocławskiej części „Stańczyka”, a w latach 1990-2004 zajmował się tym również w ukazującym się legalnie „Stańczyku”. W latach 1998-2003 był współpracownikiem wydawanego we Wrocławiu czasopisma literacko-artystycznego „Rita Baum”. Publikował także w miesięczniku „Maska”, który ukazywał się w latach 1993-1997.

Zainicjował wydanie poza zasięgiem cenzury takich książek, jak: „Duch nadchodzącego czasu” Mirosława Dzielskiego, „Jak zostać bogatym” Andrew Carnegie, „Kapitalizm i moralność” Adama Krzyżanowskiego, „Stracone dwudziestolecie. Polski kapitalizm w okowach socjaletatyzmu” Adama Heydla. W latach 1986-1988 współorganizował w prywatnych mieszkaniach we Wrocławiu spotkania dyskusyjne i wykłady skupiające środowisko konserwatywne.

W 1987 r. należał – razem z Krzysztofem Bąkowskim, Januszem Korwin-Mikkem, Stefanem Kisielewskim, Robertem Smoktunowiczem, Andrzejem Maśnicą, Stanisławem Michalkiewiczem, Tomaszem Gabisiem, Andrzejem Sadowskim, Ryszardem Czarneckim i innymi osobami – do sygnatariuszy aktu założycielskiego Ruchu Polityki Realnej. W 1988 r. znalazł się w gronie założycieli Dolnośląskiego Towarzystwa Gospodarczego we Wrocławiu. W tym samym roku współtworzył stowarzyszenie Unia Polityki Realnej, a w 1990 – Konserwatywno-Liberalną Partię Unia Polityki Realnej. W 1989 r. zakładał działający przez cztery lata we Wrocławiu Klub Konserwatystów im. Aleksandra hr. Fredry.

W latach 2000-2004 uczestniczył w Sympozjonach Europejskich w Długopolu-Zdroju, występując także jako prelegent.

W 1989 r. był jedną z tych kilku osób z kręgu RPR/UPR, których wiedza i ideowy wpływ współkształtowały charakter i program rodzącego się środowiska Organizacji Monarchistów Polskich.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 3 stycznia 2022 r. na wrocławskim cmentarzu Grabiszyńskim.