Jesteś tutaj: prof. Jacek Bartyzel
prof. dr hab. Jacek Bartyzel
Jacek Bartyzel, urodzony w 1956 r. w Łodzi, teatrolog, historyk myśli politycznej, filozof polityki, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce (2003), kierownik Katedry Hermeneutyki Polityki i profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (Wydział Politologii i Studiów Międzynarodowych). 22 listopada 2013 r. otrzymał z rąk prezydenta RP tytuł profesora nauk społecznych.
Od 1975 działacz opozycji niepodległościowej i antykomunistycznej, współzałożyciel (1979) i rzecznik Ruchu Młodej Polski, 13 XII 1981 — 30 XI 1982 internowany; współzałożyciel (1989) i prezes Klubu Konserwatywnego w Łodzi do 2012 r., a obecnie jego przewodniczący honorowy, 1989-1994 współzałożyciel Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, 1994-96 współzałożyciel i przewodniczący Rady Naczelnej Tradycjonalistyczno-Konserwatywnego Stowarzyszenia „Prawica Narodowa”, od 1992 członek honorowy Organizacji Monarchistów Polskich, 1997-2007 przewodniczący Straży Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego, od 2013 członek honorowy Kongresu Nowej Prawicy.
Członek-założyciel Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego, członek Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, Komisji Historii Myśli Społecznej i Politycznej Polskiego Towarzystwa Historycznego, Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu – Oddział Società Internazionale Tommaso d’Aquino i Consejo de Estudios Hispánicos Felipe II; członek Kapituły Nagrody im. Józefa Mackiewicza; współpracownik Powszechnej Encyklopedii Filozofii, Encyklopedii Katolickiej i Encyklopedii „Białych Plam”; członek Rady Redakcyjnej (Consejo de Redacción) pisma „Fuego y Raya. Revista semestral hispanoamericana de historia y política”.
Autor kilkuset artykułów oraz książek:
- „Kryzys” czy „przesilenie”? Mesjanizm jako przezwyciężenie świadomości katastroficznej (Łódź 1979),
- Katechizm prawicowca (Warszawa 1992, Bielsko-Biała 1996 [2]),
- Katolicyzm a liberalizm (Warszawa 1992),
- Zawracanie kijem Wisły. Artykuły – Felietony – Polemiki (Gdańsk 1994),
- Konserwatyzm bez kompromisu. Studium z dziejów zachowawczej myśli politycznej w Polsce w XX wieku (Toruń 2002),
- „Umierać ale powoli!” O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815-2000 (Kraków 2002, 2006 [2]),
- Demokracja (Radom 2002),
- W gąszczu liberalizmów. Próba periodyzacji i klasyfikacji (Lublin 2004, 2012 [2]),
- Chronologia Akcji Francuskiej i Karola Maurrasa w kontekście historii Francji współczesnej i Kościoła katolickiego · Chronologie de l’Action Française et de Charles Maurras dans le contexte d’histoire de la France contemporaine et de l’Église catholique (Toruń 2008),
- Śmiertelny bóg Demos. Pięć wykładów o demokracji i jej krytykach (Warszawa 2009),
- Legitymizm. Historia i teraźniejszość (Wrocław 2009, 2011 [2]),
- Na ubitej ziemi. Moje awantury dwudziestolecia (Warszawa 2010),
- „Don Carlos Marx”. Studium przypadku rewolucyjnej transgresji tradycjonalizmu w socjalizm w hiszpańskim karlizmie (Wrocław 2011),
- Krzyż pośrodku Księżyca. Historia i ideario meksykańskiego synarchizmu oraz katolickiej organizacji podziemnej El Yunque (1932 – 2012) (Biała Podlaska 2012).
Redaktor naukowy i współautor Encyklopedii Politycznej (t. 1, Radom 2007; t. 2, Radom 2009). Autor scenariuszy do filmów z cyklu Kultura duchowa narodu i cyklu Symbole polityczne.
Laureat nagrody Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie (1981), nagród naukowych Rektora Uniwersytetu Łódzkiego (1988, 2004), nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Zasłużony Działacz Kultury (2000), nagrody KLIO Porozumienia Wydawców Książki Historycznej (2002); kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski (2006). 14 listopada 2009 r. podczas Konwentu we Wrocławiu otrzymał Krzyż Jubileuszowy OMP nadany uchwałą Rady Naczelnej Organizacji Monarchistów Polskich.
