Sześćsetna rocznica urodzin / Przybycie Joanny d’Arc do Reims

L’Union

6 stycznia przed sześciuset laty w małej lotaryńskiej wiosce na świat przychodzi Joanna Dziewica, święta Joanna d’Arc. Ma ona stać się postacią ważną dla chrześcijańskiej historii, dzięki uratowaniu królestwa Francji i doprowadzeniu Karola VII, po niebezpiecznej podróży, do sakry w katedrze Najświętszej Maryi Panny w Reims. Posąg w pobliżu katedry przypomina jej związek z miastem, les Fêtes johanniques [uroczystości związane z Joanną] upamiętniają zaś wydarzenie, które sprawiło, że stała się tak sławna.

Ze sztandarem na drodze sakry

Joanna przybywa do Reims, by koronować króla Karola VII, przekonana, że namaszczenie poprowadzi go do zwycięstwa. Jak żyje się w tym mieście wiosną 1429 roku, podczas gdy królestwo słabnie, a Anglicy sprawiają, że przyszłość pozostaje niepewna? Po nieoczekiwanym zwycięstwie 18 czerwca w bitwie pod Patay do miast francuskich wróciła nadzieja, dzwonią dzwony i mnożą się uroczystości dziękczynne. Od kilku tygodni niepokój wzrasta tam, gdzie Anglicy mają swoje wierne wsparcie. W Reims, w celu poparcia księcia de Bedfort – wuja Henryka Angielskiego, rada miasta z pomocą kapitana Wilhelma z Châtillon wprowadza surowe zarządzenia. Dziś powodują one uśmiech na twarzy, ponieważ w żaden sposób nie zagwarantowały zamknięcia miasta. Na ulicach w nocy rozpina się łańcuchy, zwiększa efektywność straży, prowadzi selekcję wjeżdżających do miasta, a oberżyści mają obowiązek dostarczania kompletnych list swoich gości. Bierze się pod uwagę nawet ewentualne oblężenie miasta – gromadzi się żywność czy umacnia wały miejskie! Czy Karol, ten, którego z pewną pogardą nazywamy królem z Bourges, przybędzie aż tutaj z tą kobietą, o której mówi się, że prowadzą ją anioły, a może nawet kieruje nią sam Bóg? Krążą przedziwne informacje. Wiosenne zwycięstwa, zdjęcie oblężenia Orleanu, wytrzymałość Dziewicy i zaufanie, które okazuje jej Karol, wzmacniają królewskie wojsko, które rozciąga się w okolicy miasta Gien. Armia jest gotowa, by podjąć drogę do sakry, do Reims.

Niemal 300 kilometrów dzieli oddziały od katedry Notre-Dame. Joanna naciska na króla, by przyspieszyć spotkanie w Szampanii. Dopóki nie zostanie namaszczony, dopóty będzie jedynie delfinem. Joanna dyplomatycznie zaprasza do Reims miłych, lojalnych Francuzów z miasta Tournai oraz księcia Burgundii. Rozważa się nawet przybycie do katedry królowej Marii z Andegawenii, ale jej przemieszczenie się w stronę Bourges uznane zostaje za zbyt ryzykowne, w związku z czym projekt wspólnej koronacji zostaje porzucony.

W stronę Szampanii

Wojsko rusza 29 czerwca. Pojawia się wiele niedokładnych informacji dotyczących jego postępów. Bez wątpienia to mieszkańcy Troyes są najlepiej poinformowani. 2 lipca Karol dociera w okolice Auxerre. Ile-de-France, gdzie Anglicy są dobrze ulokowani, zostało okrążone. 5 lipca król przybywa w okolice Troyes i domaga się od swoich poddanych posłuszeństwa. Joanna jest bardziej bezpośrednia i brutalna w stosunku do nich. Grozi im akcją zbrojną, w razie gdyby się nie poddali. To w tym mieście, w maju 1420, podpisano traktat, który robił z Henryka V dziedzica tronu Francji. A żeby dotrzeć do Reims, trzeba przejść przez Troyes. Miasto nie decyduje się na przepuszczenie królewskiego orszaku. 8 lipca arcybiskup Reims, zaniepokojony, podsumowuje przed Karolem sytuację. Rozważa się powrót w stronę Gien, ale najpierw konsultuje to z Joanną. Ta odrzuca taką możliwość i przygotowuje bitwę. Następnego dnia Dziewica wraz ze swymi żołnierzami jest gotowa do szturmu. Mieszkańców Troyes ogarnia strach i proszą o rozmowę przez pośrednictwo ich biskupa Jana Léguisé. Zawiera się ugodę. Mieszkańcy korzystają z powszechnej amnestii. Nawet garnizon wroga ma prawo opuścić to miejsce, a żołnierze otrzymują rekompensatę od króla! Châlons także się poddaje i adresuje życzliwą wiadomość do Karola. 12 lipca król oklaskiwany przez poddanych opuszcza Troyes. Dwa dni później przyjmuje go biskup Jan de Sarrebruck. Droga do Reims właściwie stoi otworem. 15 lipca król zatrzymuje się w zamku Sept-Saulx, a następnego dnia około godziny 16 wjeżdża do miasta sakry. Kronikarze zapewniają, że w orszaku Joanna jest oglądana przez wszystkich!

tłumaczenie: Magdalena Marzec