Urodziny JKM króla Wirtembergii Karola II

Niech żyje Król!

1 sierpnia 2011 r. minęła siedemdziesiąta piąta rocznica urodzin JKM Karola, de iure króla Wirtembergii. Czcigodny jubilat przyszedł na świat we Friedrichshafen, był piątym z sześciorga dzieci prawowitego króla Filipa II (panującego w latach 1939-1975) i jego drugiej żony Róży, arcyxiężniczki z toskańskiej linii Habsburgów (zm. w 1983 r.).

Po szkole w Riedlingen i studiach prawniczych w Tybindze ówczesny następca tronu zajął się zarządzaniem majątkiem Królewskiego Domu Wirtembergów. W skład królewskiego majątku, którego zarząd mieści się w pałacu Friedrichshafen, wchodzi m.in.: około 5500 hektarów lasów, około 2000 hektarów łąk i pól, 50 ha winnic, około 700 działek w kraju i za granicą, lasy w Kanadzie i Austrii, a także udziały w przedsiębiorstwach. Po śmierci ojca przeniósł się do pałacu Altshausen, gdzie rodzina królewska rezydowała od 1919 r. Obecnie jest patronem licznych organizacyj charytatywnych, wspiera Niemiecki Czerwony Krzyż, natomiast Uniwersytet w Tybindze (założony w 1477 r. przez jego przodka, xięcia Eberharda I) i Uniwersytet Hohenheim nadały mu honorowe tytuły senatora. W 1991 r. Najjaśniejszy Pan stworzył nagrodę literacką im. Ludwika Uhlanda, którą otrzymują twórcy przyczyniający się do lepszego zrozumienia i promocji kultury wirtemberskiej lub autorzy prac naukowych o dorobku Uhlanda. Nagroda jest przyznawana co dwa lata, a uroczystość jej ogłoszenia odbywa się — w rocznicę urodzin Uhlanda – w pałacu Ludwigsburg. 8 listopada 2008 r. król otrzymał honorowy doktorat Wyższej Szkoły Filozoficzno-Teologicznej w Walendarze.

21 lipca 1960 roku xiążę Karol ożenił się z xiężniczką Dianą z orleańskiej linii Domu Burbonów (ur. 24 marca 1940 r. w brazylijskim Petrópolis), z którą dochował się czterech synów i dwóch córek oraz licznych wnucząt. Warto przypomnieć, że w 1921 r. tron objęła młodsza katolicka linia dynastii, albowiem wraz ze śmiercią króla Wilhelma II — zapamiętanego m.in. dlatego, że był ostatnim spośród niemieckich monarchów, który został zmuszony do rezygnacji ze sprawowania władzy (30 listopada 1918 r.) — protestancka gałąź Domu Wirtembergów wygasła w linii męskiej. Portrety króla Wilhelma II stały się niespodziewanie symbolem masowych protestów, kiedy we wrześniu i październiku 2010 r. dziesiątki tysięcy mieszkańców Stuttgartu wyszły na ulice, aby przeciwstawić się planowi zniszczenia zabytkowego dworca kolejowego w tym mieście. Protesty zostały z niezwykłą brutalnością stłumione przez policję wysługującą się republikańskim uzurpatorom.

Król Karol II nigdy nie ukrywał, że opowiada się za restauracją monarchii konstytucyjnej, czemu dawał wyraz w wywiadach, spośród których z dużym zainteresowaniem spotkał się ten udzielony w 2006 r. dla Südwestdeutscher Rundfunk (SWR).

Jego Królewskiej Mości składamy najserdeczniejsze życzenia, aby Jego panowanie de iure stało się także władaniem de facto. Niech żyje król!

Opracowanie: Adrian Nikiel