Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Aktualności » Konflikt w Domu Burbonów Obojga Sycylii
Konflikt w Domu Burbonów Obojga Sycylii
Niech żyje król Piotr!
12 maja 2016 roku Jego Królewska Wysokość xiążę Karol Sycylijski, diuk Castro, obecnie zajmujący piąte miejsce w linii następstwa tronu Królestwa Obojga Sycylii, lecz występujący publicznie jako pretendent do korony, ogłosił w Rzymie, że znosi zasadę zwaną „prawem salickim”, która wyklucza córki z porządku sukcesji, aby zapewnić jej zgodność z prawem międzynarodowym i europejskim, zakazującym jakiejkolwiek dyskryminacji pomiędzy mężczyznami a kobietami, nie tylko w zakresie praw i swobód, ale także w odniesieniu do sprawowania wszelkiego rodzaju urzędów publicznych. Według niego Dom Burbonów Obojga Sycylii musi przyjąć zasadę absolutnej primogenitury, jeśli aspiruje do odzyskania swojej suwerenności i sprawowania jej zgodnie z prawem i zasadami uznawanymi przez społeczność międzynarodową. Powodem tego wystąpienia był zapewne fakt, że urodzony w 1963 roku xiążę doczekał się jedynie dwóch córek: Ich Królewskich Wysokości xiężniczki Marii Karoliny i xiężniczki Marii Klary. Co interesujące, diuk Castro zdaje się nie znać dobrze reguł obowiązujących w państwie, którego chciałby być władcą, gdyż – wbrew zawartym w xiążęcej deklaracji twierdzeniom – w Domu Burbonów Sycylijskich obowiązuje prawo semisalickie, dopuszczające do dziedziczenia tronu również kobiety, jeśli zabraknie męskich przedstawicieli dynastii.
Ta uzurpacja prerogatyw monarszych jest próbą unieważnienia praw fundamentalnych obowiązujących w Królestwie Obojga Sycylii, a dodatkowo złamaniem umowy rodzinnej, podpisanej 25 stycznia 2014 roku, zgodnie z którą przedstawiciele poróżnionych linii dynastycznych mieli działać publicznie jako jedna rodzina. Zmiana – a właściwie rewolucja ustrojowa – gdyby rzeczywiście miała stać się prawem obowiązującym w Królestwie Obojga Sycylii, wiązałaby się również z dodatkowymi komplikacjami natury religijnej, gdyż zgodnie z brewe Sinceræ Fidei papieża Innocentego XII i prawem kanonicznym wielkim mistrzem Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego może być tylko mężczyzna.
Na wystąpienie diuka Castro zareagował prawowity władca Królestwa Obojga Sycylii, Jego Królewska Mość król Piotr I:
Po ogłoszeniu deklaracji, którą mój kuzyn Karol Burbon Sycylijski, diuk Castro (Carlo di Borbone delle Due Sicilie, Duca di Castro), wydał 12 maja 2016 roku w odniesieniu do sukcesji w Królewskim Domu Obojga Sycylii oraz zwierzchnictwa nad zakonami dynastycznymi, ja, Piotr Burbon Sycylijski i Orleański (Pedro di Borbone delle Due Sicilie e d’Orléans), diuk Kalabrii, hrabia Caserty, głowa Królewskiego Domu Obojga Sycylii i wielki mistrz Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego, jestem zobowiązany stwierdzić, co następuje:
Od śmierci mojego ojca, Jego Królewskiej Wysokości Karola Burbona Sycylijskiego i Parmeńskiego (S.A.R. Don Carlos di Borbone delle Due Sicilie e Borbone Parma)1, diuka Kalabrii, hrabiego Caserty, infanta Hiszpanii2, jestem głową Królewskiego Domu Burbonów Obojga Sycylii, diukiem Kalabrii, hrabią Caserty, a mój syn Jakub jest diukiem Noto.
Karol Burbon Sycylijski, diuk Castro, nie ma uprawnień do podejmowania jakichkolwiek decyzyj odnośnie do sukcesji w Królewskim Domu Obojga Sycylii ani do przejmowania wszelkich innych kompetencyj głowy wspomnianego Domu Królewskiego, którego jestem szefem jako następca ostatniego suwerena Królestwa Obojga Sycylii.
Decyzja podjęta przez mojego kuzyna Karola pozostaje w sprzeczności z porozumieniem, naruszając przy tym jego ducha, w historycznym pakcie pojednania rodzinnego, podpisanym w Neapolu 25 stycznia 2014 roku, w którym zdecydowano o uznaniu tytułów używanych przez obie gałęzie rodziny – pomimo to uznaję mojego kuzyna za diuka Castro, a jego córki za diuszesy Palermo i Capri.
Mój kuzyn Karol nie jest w stanie zmienić zasad następstwa na stanowisku wielkiego mistrza Świętego Konstantyńskiego Orderu Wojskowego Świętego Jerzego, którego jestem wielkim mistrzem jako pierwszy w porządku primogenitury dziedzic rodu Farnese.
Mój kuzyn Karol nie może także decydować o czymkolwiek, co dotyczy zakonów dynastycznych lub odznaczeń starożytnego Królestwa Obojga Sycylii, nad którymi jako głowa Domu Królewskiego sprawuję zwierzchnictwo.
Jestem zasmucony jednostronną decyzją mojego kuzyna Karola Burbon Sycylijskiego, diuka Castro, którą podjął w sprzeczności z duchem przywołanej umowy z Neapolu, tworząc poważną przeszkodę zakłócającą rodzinny pokój i harmonię, których zawsze pożądaliśmy.
Wreszcie, porozumienie osiągnięte w Neapolu w 2014 roku, które zawsze honorowałem, nie dotyczy ani zwierzchnictwa nad Królewskim Domem Obojga Sycylii, którego jestem głową, ani zwierzchnictwa nad Świętym Konstantyńskim Orderem Wojskowym Świętego Jerzego, którego jestem wielkim mistrzem.
Madryt, 21 maja 2016 roku
Piotr Burbon Sycylijski, diuk Kalabrii, hrabia Caserty
opracowanie: Igor Olech i Adrian Nikiel
Na podstawie: Marlene A. Koenig, Duke of Castro adopts gender equal succession z 15 maja, Discourse among the Bourbon-Two-Sicilies z 23 maja i Official statement from HRH The Duke of Calabria z 23 maja 2016 r.
1 Król Karol I panował w latach 1964-2015 – przypis redakcji Portalu Legitymistycznego.
2 Karol I otrzymał tytuł infanta Hiszpanii od tzw. króla konstytucyjnego Hiszpanii Jana Karola, a nie od prawowitego króla Hiszpanij (las Españas) Syxtusa Henryka – przypis redakcji Portalu Legitymistycznego.
