Królewski ogrodnik w Książu

Zamek Książ

Dzięki współpracy zamku Książ w Wałbrzychu i Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu na światło dzienne wychodzą kolejne informacje dotyczące historii założenia ogrodowo-parkowego w Książu. Najnowsza dotyczy królewskiego ogrodnika z Berlina, który pod koniec lat 60. XIX stulecia zaprojektował tarasy, w tym słynny Taras Kasztanowcowy.

– Mało kto wie, że projekt ogrodów w Książu w latach 70. XIX w. wykonał Eduard Neide (1818–1883), dyrektor królewskich ogrodów Tiergarten w Berlinie (Kgl. Thiergartens in Berlin). Neide zasłyną nie tylko dzięki projektom zrealizowanym dla berlińskiego parku w Tiergarten, lecz także jako projektant ogrodów w Książu, w Albrechtsbergu w Dreźnie oraz miejskich terenów w Hamburgu – wyjaśnia pani dr Justyna Jaworek-Jakubska z Katedry Architektury Krajobrazu na Uniwersytecie Przyrodniczym.

Nowa aranżacja ogrodów tarasowych w Książu powstała na zlecenie księcia Jana Henryka XI von Hochberg-Pless (zm. 1907), który zainicjował szeroko zakrojoną przebudowę zamku i ogrodów wraz z otoczeniem. Końcowy efekt przekształceń znamy dzięki zachowanym licznym fotografiom z przełomu XIX i XX w. Dzisiaj niewiele zachowało się z ogrodów stworzonych przez berlińskiego projektanta. W latach 1909–1923 tarasy zostały całkowicie przekształcone w ramach wielkiej rozbudowy zespołu zamkowego.

Jedynym zachowanym do dzisiaj dziełem Edwarda Neidego jest parkowa promenada nazywana kiedyś Kunstrasse, łącząca Przedzamcze z Bramą Lubiechowską. Promenada uchodziła za majstersztyk ogrodnictwa krajobrazowego. Malowniczo wkomponowana w zbocza doliny Pełcznicy, ukazywała zmienne widoki na zamek Książ i dolinę. Dziś każdy turysta kojarzy tę drogę: to wijąca się wśród różaneczników droga do punktu widokowego nazywanego Grobem Olbrzyma.