Modlitwy o świętym Kazimierzu

Życie, cuda i cześć Świętego Kazimierza Królewicza Polskiego, Wielkiego Księcia Litewskiego

Modlitwa o Ś. Kazimierzu

z Brewiarza Rzymskiego.

Boże, coś ducha Kazimierza Świętego, Wyznawcy twego, wśród ponęt stanu królewskiego, od świata pokuszeń w nietykalności uchował; zrządź, prosimy Cię, by wierni twoi w miłości świętéj wzrost brali, doczesnością gardzili, a do niebieskich rzeczy zawsze wzdychali, Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego przez wszystkie wieki wieków.

Amen.

Modlitwa o tymże świętym na uroczysty dzień Przeniesienia Zwłok jego.

Boże, który Kazimierza świętego, po dokonaném przezeń zwycięztwie nad światem i ciałem, w pośród tryumfu, z ziemskiego do niebieskiego przeniosłeś Królewstwa; spraw, prosimy Cię, byśmy obchodząc dzisiaj pamiątkę uroczystego przeniesienia jego, zawsze od niego w przeciwnościach skutecznéj doświadczali pomocy, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego przez wszystkie wieki wieków:

Amen.

Nagrobek Św. Kazimierza

przez Biskupa Wincentyna ułożony.

Tu spoczął ciałem Kazimierz z Królów, snem świętych uśpiony,—
Cnotami wyższy swojemi nad ród i świetność korony;
W poranku życia on zdeptał chuci i świata ponęty,
Niebu się oddał, i zagasł, jak kwiat w swéj wiośnie uszczknięty;
By, w niewinności porwany, wcześnie, z téj ziemi padołu,
Lepszem już życiem na wieczność rozkwitał z Bogiem pospołu.
Ten grób swój dawno rozsławia wielkiemi Niebiós łaskami,
I w obec ziomków jaśnieje bożéj potęgi cudami.
A tak więc chorzy, kalecy, albo na duszy trapieni
Niech tu z modlitwą, i wiarą przyjdą, a będą zbawieni.

Modlitwa o Ś. Kazimierzu.

(z roku 1604).

Pawła Szymonowicza, także z łacińskiego

Ojcze, co Świętych Niebem uwieńczasz zasługi,
Coś duszę Kazimierza przyjął na twem łonie,
Twej litości żebrzemy! spójrz na grzeszne sługi,
Idące drogą cierni, w cierniowej koronie,
Jak przed nam i już przeszedł Kazimierz nasz Święty,
W godowej szacie, czysty, jak baranek śnieżny;
W śród królewskich dostatków zmógł świata ponęty,
I posiadł wieniec chwały zwyciężcom należny.
Niech nam z Nieba wśród Wiary, jak gwiazda, przyświeca;
I twego ognia tchnieniem w nas ducha rozgrzewa;
Niech lud rodzimy strzeże, przed Niebem zaleca,
Niech czart nas niezwycięża i świat nieolśniewa,
Lecz niech żywi nadzieja królestwa bożego,
Przez Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Amen.