Msza św. na uroczystość Trzech Króli

Rok Boży w liturgji i tradycji Kościoła świętego

Jakby wysłannik królewski głosi introit mszy św. przyjście Króla królów, który posiada moc i panowanie nad całym światem: „oto przyszedł Władca, Pan; Pan panujący, i Królestwo w ręku Jego i potęga i panowanie”.

Panowanie to opiera się na cudownej sprawiedliwości, o którą prosi w duchu proroczym psalmista Pański w psalmie 71: „Boże, daj sąd Twój Królowi: a sprawiedliwość Twoją Synowi Królewskiemu”.

Wielka tęsknota ludzkości za wolnością, pokojem i sprawiedliwością pociąga z niepohamowaną siłą narody i królów do tego nowego Króla, do Jego tronu. Lekcja opisuje we wspaniałem proroctwie, jak ze wszystkich krańców ziemi śpieszą narody, aby dobrowolnie poddać się pod Jego berło, i przedstawia nam chwałę i rozmiar Kościoła świętego, tego nowego królestwa łaski, w którego blaskach narody w przyszłości żyć będą.

„Wstań, oświeć się, Jeruzalem: bo przyszła światłość twoja, a sława Pańska wzeszła nad tobą. Bo oto ciemności okryją ziemię, i mrok narody; ale nad tobą wznijdzie Pan, a sława Jego nad tobą widziana będzie. I będą chodzić narody w światłości twojej a królowie w jasności wejścia twojego. Podnieś wokoło oczy twoje, a oglądaj: ci wszyscy zgromadzili się, przyszli do ciebie: synowie twoi zdaleka przyjdą, a córki twoje z boku powstaną. Tedy oglądasz i opływać będziesz: zadziwi się i rozszerzy się serce twoje, gdy się obróci ku tobie zgraja morska, moc pogan przyjdzie do ciebie. Obfitość wielbłądów okryje cię, wielbłądy prędkie Madian i Efa: wszyscy z Saby przyjdą, złoto i kadzidło przynosząc, a chwałę Panu opowiadając.”

Ewangelja opisuje szczegółowo, że spełniło się to, co przepowiada lekcja, a mianowicie: przybycie Mędrców ze wschodu i ich pokorne i radosne uznanie królestwa tego Dzieciątka, które znajdują w stajence betleemskiej.